ความหมาย

• 
  

  น. เล่ห์, เงื่อนความ. ระแคะระคาย น. เค้าเงื่อนที่ทราบมานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้, ระเค็ดระคาย ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ระแง้ - น. เรียกแขนงของทะลายหมากหรือแขนงของรวงข้าว ว่า ระแง้หมาก ระแง้ข้าว, ตะแง้ ก็ว่า.

• ระแด - น. คนชาติข่าพวกหนึ่ง ในตระกูลชวา–มลายูอยู่ทางฝั่งซ้ายแม่นํ้าโขง.

• ระแทะ - น. ยานชนิดลากขนาดเล็ก มี ๒ ล้อ ใช้วัวเทียมตัวเรือนราบไม่ยกสูง มีทั้งชนิดโถงและประกอบลังคา, กระแทะ หรือ รันแทะ ก็ว่า. {ข. รเทะ}.

• ระแนง - น. ไม้สี่เหลี่ยมขนาดยาว หน้า ๑" x ๑" ใช้ตีทับบนกลอนหรือจันทันสำหรับมุงกระเบื้อง หรือตีทับคร่าวเพื่อทำรั้ว หรือทำแผงพรางแดดสำหรับเรือนกล้วยไม้. ก. เรียง: ร่อน เช่น เอาแป้งมาระแนงให้เป็นผง {ขุนช้างขุนแผน}. {ข. แรง ว่า ร่อน}.

• ระแนะ - น. เครื่องสำหรับรองรากตึกและเสาเรือน, แระ ก็เรียก: ท้องเรือ.