กลับ
คำว่า
ระโหย
ความหมาย
ก. อิดโรยเพราะหิวหรืออดนอนเป็นต้น.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ระใบ
- {โบ} น. ระบาย เช่น พระกลดใหญ่มีระใบถึงสามชั้น {ปกีรณำพจนาดถ์}.
ระไว
- ก. คอยระวัง เช่น อยู่ระไวต่างองค์ ดำรงรั้งรักษา {ลอ}, มักใช้เข้าคู่กับคำ ระวัง เป็น ระวังระไว.
ระกะ
- ก. มากเกะกะ, ใช้เข้าคู่กับคำ ระเกะ เป็น ระเกะระกะ.
ระกา
- น. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.
ระกำ ๑
- น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Cathormion umbellatum {Vahl} Kosterm. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีขาว ฝักแบนบิดเป็นวง, มะขามแขก ระกำนา หรือ ระกำป่า ก็เรียก. {๒} ชื่อปาล์มชนิด Salacca wallichianaMart. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอก้านใบมีหนามแข็ง เนื้อฟ่าม ผลมีเปลือกเป็นเกล็ดหนามออกเป็นกระปุก กินได้.