ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. ระบาย เช่น พระกลดใหญ่มีระใบถึงสามชั้น {ปกีรณำพจนาดถ์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ระไว - ก. คอยระวัง เช่น อยู่ระไวต่างองค์ ดำรงรั้งรักษา {ลอ}, มักใช้เข้าคู่กับคำ ระวัง เป็น ระวังระไว.

• ระกะ - ก. มากเกะกะ, ใช้เข้าคู่กับคำ ระเกะ เป็น ระเกะระกะ.

• ระกา - น. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.

• ระกำ ๑ - น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Cathormion umbellatum {Vahl} Kosterm. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีขาว ฝักแบนบิดเป็นวง, มะขามแขก ระกำนา หรือ ระกำป่า ก็เรียก. {๒} ชื่อปาล์มชนิด Salacca wallichianaMart. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอก้านใบมีหนามแข็ง เนื้อฟ่าม ผลมีเปลือกเป็นเกล็ดหนามออกเป็นกระปุก กินได้.

• ระกำ ๒ - น. ความลำบาก, ความตรมใจ, ความทุกข์, เช่น ตกระกำลำบาก.