ความหมาย

• 
  

  ก. ประพฤติเป็นพาลเกเร ทำให้เดือดร้อน เช่น เขาเที่ยวระรานชาวบ้าน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เกะกะ เป็นเกะกะระราน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ระร่าย - ก. เดินได้จังหวะ.

• ระราว - น. ราว.

• ระริก - ก. ไหวถี่ ๆ, สั่นเร็ว ๆ, เช่น ใจสั่นระริก ตัวสั่นระริก: อาการที่หัวเราะกระซิกกระซี้ เช่น หัวเราะระริก.

• ระรี่ - ว. หัวเราะร่วน.

• ระรึง - ก. ผูกแน่น.