ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. {พจน. ๒๔๙๓}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รา ๒ - น. ชื่อเรียกสิ่งมีชีวิตที่มีโครงสร้างไม่ซับซ้อน ไม่มีคลอโรฟิลล์ ส่วนมากเจริญเป็นเส้นใย แบ่งเป็น ๒ พวกคือ ราเมือก และ ราแท้ แพร่พันธุ์โดยสปอร์ อาศัยอยู่บนซากของพืชหรือสัตว์ ขึ้นเบียนหรืออยู่ร่วมกับพืชอื่นก็มี.

• ร้า ๒ - น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือเรียกว่า ปลาร้า: เรียกหญิงที่จัดจ้าน ว่า แม่ร้า.

• รา ๓ - ก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น รากันไป: น้อยลง, อ่อนลง, เช่น ไฟราดับไปเอง. {กลอน} ว. คำชวนอีกฝ่ายหนึ่งให้กระทำตาม เช่น ไปเถิดรา. ราข้อ ก. เลิกกันไปเอง เช่น ชกกันเหนื่อยก็ราข้อไปเอง. ราแจว, ราพาย ๑ ก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้. ราน้ำ ก. ต้านน้ำ เช่น เอาเท้าราน้ำ เอาไม้ราน้ำ. ราปีก ก. หยุดขยับปีกร่อนไป {ใช้แก่นก}. ราพาย ๒ ก. หยุดกวนขนม เช่นขนมเปียก กาละแม ลอดช่องในกระทะไว้ระยะหนึ่ง เพื่อรอให้ได้ที่. ราไฟ ก. ทำให้ไฟอ่อนลงโดยคีบถ่านหรือชักฟืนออกเสียบ้าง, ราฟืนราไฟ ก็ว่า. รามือ ก. ทำงานน้อยลง. ราเริด ก. เลิกร้างไป. ราแรม ก. แรมร้างไป.

• ร้า ๓ - {กลอน} ก. รา, วางมือ, เช่น ใช่จักร้าโดยง่าย {นิทราชาคริต}.

• รา ๔ - {กลอน} ส. เราทั้งคู่, เขาทั้งคู่, ในคำว่า สองรา, ต่อมาใช้หมายถึงเกิน ๒ ก็ได้ เช่น เร่งหาประกันมาทันใดผู้คุมเหวยรับไว้ทั้งสามรา {ขุนช้างขุนแผน}.