ความหมาย

• 
  

  [กฺล่น] ก. เกลื่อนกลาด, ดื่นดาษ, เรี่ยรายอยู่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กลบ - [กฺลบ] ก. เอาสิ่งซึ่งเป็นผงโรยทับข้างบนเพื่อปิดบัง เช่น เอาขี้เถ้าไปกลบขี้แมว, เอาดินหรือสิ่งอื่น ๆ ใส่ลงไปในที่เป็นหลุมเป็นบ่อ หรือเป็นแอ่งเพื่อให้เต็มหรือไม่ให้เห็นร่องรอย, โดยปริยายหมายความว่า ปิดบัง เช่น กลบความ, ทดแทน เช่น ให้เอาสินไหมมากลบทรัพย์นั้นเสีย {กฎ. ราชบุรี}. กลบกล้ำ [-กฺล้ำ] ก. ลบล้าง เช่น มีโทษอันหนึ่งไซร้ กลบกล้ำพันคุณ {โลกนิติ}. กลบเกลี่ย [-เกฺลี่ย] ก. ปิดให้เรียบสนิท. กลบเกลื่อน [-เกฺลื่อน] ก. เสความ เช่น พูดกลบเกลื่อน ทำกลบเกลื่อน. กลบไต๋ ก. ปกปิดไพ่ตัวสำคัญไว้ไม่ให้คู่แข่งรู้, ปกปิดกลเม็ด ทีเด็ด ความลับ หรือเจตนาไว้, อุบไต๋ ก็ว่า. กลบบัตรสุมเพลิง [-บัดสุมเพฺลิง] น. ชื่อพิธีพราหมณ์อย่างหนึ่ง ทำแก้เสนียด.

• กลม ๑ - [กฺลม] น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้ปี่พาทย์ทำตอนตัวละครที่เป็นเทพเจ้าหรือเจ้าเงาะเหาะโดยลำพัง และใช้เป็นเพลงบรรเลงในเวลาเทศน์มหาชาติประจำกัณฑ์สักบรรพ.

• กลม ๒ - [กฺลม] ว. มีสัณฐานโดยรอบไม่เป็นเหลี่ยม, ถ้าเหมือนลูกหิน เรียกว่า ลูกกลม, ถ้าเหมือนเส้นที่ลากเป็นวงมาจดกัน โดยมีเส้นรัศมียาวเท่ากัน เรียกว่า วงกลม, ถ้าเหมือนสตางค์ เรียกว่ากลมแบน, ถ้าเหมือนกระบอกไม้ไผ่ เรียกว่า กลมยาว, ถ้าเหมือนไข่ไก่ แต่หัวและท้ายเท่ากัน เรียกว่า กลมรี: {ปาก} อ้วน เช่น เขามีสุขภาพดีขึ้นจนดูกลมไปทั้งตัว: {โบ กลอน} เรียบร้อยดี เช่น ใจพระลออยู่บมิกลม {ลอ}: กลิ้งกลอกเต็มตัว เช่น คนกลมดั่งน้ำกลอกใบบัว: ลักษณนามเรียกจำนวนเหล้าบางประเภทที่บรรจุในขวดกลม เช่น เหล้ากลมหนึ่ง เหล้า ๒ กลม.กลมกล่อม [-กฺล่อม] ว. ที่เข้ากันพอดี {ใช้แก่รสหรือเสียง}. กลมกลึง [-กฺลึง] ว. งามพอเหมาะ. กลมกลืน [-กฺลืน] ก. เข้ากันได้ดี, ไม่ขัดแย้งกัน. กลมกลืนกลอน [-กฺลอน] น. ชื่อเพลงยาวกลอักษร ตัวอย่างว่า แสนเสียดายหายห่างโอ้ แสนเสียดายกรายนาฏช่าง แสนเสียดายงอนงามเจ้า ให้อ่านว่า แสนเสียดายหายห่างโอ้ห่างหาย แสนเสียดายกรายนาฏช่างนาฏกราย แสนเสียดายงอนงามเจ้างามงอน {จารึกวัดโพธิ์}. กลมเกลียว [-เกฺลียว] ว. ที่เข้ากันได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน. กลมดิก ว. กลมทีเดียว, กลิ้งไปได้รอบตัว, โดยปริยายหมายความว่ากลิ้งกลอก. กลมเป็นลูกมะนาว, กลิ้งเป็นลูกมะนาว {สำ} ว. หลบหลีกไปได้คล่องจนจับไม่ติด {มักใช้ในทางไม่ดี}.

• กลม ๓ - [กฺลม] ดู เหมือดโลด {๑}.

• กลม ๔ - [กฺลม] ว. {โบ} ปวง, หมด, สิ้น, เช่น ทั้งกลม คือ ทั้งปวง, จึ่งได้เมืองแก่กู ทงงกลํ {จารึกสยาม}: เรียกหญิงที่ตายพร้อมกับลูกที่อยู่ในท้อง ว่า หญิงตายทั้งกลม หมายถึง ตายทั้งหมด คือ ตายทั้งแม่ทั้งลูก.