ความหมาย

• 
  

  ว. แสดงอาการลังเลใจ, ไม่แน่ใจที่จะทำลงไป, เช่น มัวรี ๆ รอ ๆ อยู่นั่นแหละ เมื่อไรจะตัดสินใจเสียที.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รีเนียม - น. ธาตุลำดับที่ ๗๕ สัญลักษณ์ Re เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีเทา หลอมละลายที่ ๓๑๘๐ ºซ. ใช้ประโยชน์นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ใช้ทำอุปกรณ์ไฟฟ้า ใช้เป็นองค์ประกอบของโลหะทนไฟในจรวด. {อ. rhenium}.

• รีด - ก. บีบ รูด หรือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้แผ่ กว้าง ยาว หรือ เรียบ เป็นต้น ตามที่ต้องการ, กดแรง ๆ และไถเพื่อทำให้เรียบ เช่น รีดผ้า รีดใบตอง รีดกลีบบัว, บีบทำให้เป็นแผ่นหรือเป็นเส้นยาว เช่น รีดทอง รีดยาง, บีบรูด ด้วยอาการเค้นเพื่อให้สิ่งที่อยู่ภายในออกมา เช่น รีดนมวัว รีดไส้หมู รีดหนอง: {ปาก} ใช้กำลังหรืออิทธิพลบังคับเอาทรัพย์สินของผู้อื่น เช่น รีดเอาเงิน รีดเอาทรัพย์, ใช้ว่า รีดไถ ก็มี. รีดนาทาเน้น, รีดนาทาเร้น ก. ขูดรีดเอาทรัพย์สินจนแทบหมดเนื้อหมดตัว: เคี่ยวเข็ญให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เกินกำลังความสามารถ เช่น รีดนาทาเน้นเด็กให้ทำงานหนัก. รีดลูก ก. ทำให้แท้งลูก. รีดเลือดกับปู {สำ} ก. เคี่ยวเข็ญหรือบีบบังคับเอากับผู้ที่ไม่มีจะให้, หาเลือดกับปู หรือ เอาเลือดกับปู ก็ว่า. รีดเอาทรัพย์ {กฎ} น. เป็นฐานความผิดอาญาที่ผู้กระทำ ข่มขืนใจผู้อื่นให้ยอมให้หรือยอมจะให้ตนหรือผู้อื่นได้ประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สิน โดยขู่เข็ญว่าจะเปิดเผยความลับ ซึ่งการเปิดเผยนั้นจะทำให้ผู้ถูกขู่เข็ญหรือบุคคลที่สามเสียหายจนผู้ถูกข่มขืนใจยอมเช่นว่านั้น.

• รีดักชัน - {เคมี} น. ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้สารได้รับธาตุไฮโดรเจนมารวมตัวด้วย, ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้สารสูญเสียธาตุออกซิเจนไป, ปฏิกิริยาเคมีที่ทำให้อะตอมของธาตุได้รับอิเล็กตรอนเพิ่มขึ้น. {อ. reduction}.

• รีต - น. เยี่ยงอย่าง, แบบแผน, ประเพณี, เช่น นอกรีต. {เทียบ ป. จาริตฺต: ส. จาริตฺร}.

• รีบ, รีบ ๆ - ก. กิริยาที่เร่งทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้ทันการ เช่น รีบเสียจนมือสั่น เพราะจะต้องส่งงานลูกค้าภายใน ๕ นาทีนี้ รีบไปรีบมา รีบทำให้เสร็จ รีบนอนจะได้ตื่นแต่เช้า รีบ ๆ เดินหน่อย เดี๋ยวไม่ทันรถไฟ. ว. รวดเร็ว, ไม่รอช้า, เช่น เดินรีบ ๆ หน่อยเดี๋ยวฝนจะตก กินรีบ ๆ จะติดคอ. รีบร้อน ก. กิริยาที่รีบทำอย่างลุกลน เช่น เขารีบร้อนไปทำ งานจนลืมกระเป๋าสตางค์. ว. อาการที่รีบลุกลน เช่น ถ้าทำอะไรรีบร้อนไป มักมีปัญหาตามมาภายหลัง. รีบรุด ก .ไปหรือมาอย่างรีบด่วน เช่น ตำรวจรีบรุดมาที่เกิดเหตุ. ว. ด่วน, ทันที. รีบเร่ง ก. กิริยาที่ทำอย่างใดอย่างหนึ่งให้เร็วขึ้นกว่าปรกติ เช่น ครูรีบเร่งตรวจข้อสอบให้เสร็จ, เร่งรีบ ก็ว่า. ว. อาการที่เร็วขึ้นกว่าปรกติ เช่น เขาทำงานรีบเร่งจึงมีปัญหาตามมา, เร่งรีบ ก็ว่า.