กลับ
คำว่า
รื้น
ความหมาย
{กลอน} ก. รื่น. ว. อาการที่น้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตา เช่น น้ำตารื้นขอบตา
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
รื้อ
- ก. แยกออกหรือถอดออกเป็นต้นจากสิ่งที่เป็นรูปแล้วให้เสียความเป็นกลุ่มก้อนของรูปเดิม เช่น รื้อบ้าน รื้อหลังคา รื้อข้าวของกระจุยกระจาย: เอาขึ้นมาใหม่ เช่น รื้อเรื่องราวที่ระงับไว้ขึ้นมาพิจารณาใหม่ รื้อเรื่องเดิมขึ้นมาเขียนใหม่: ขนออก เช่น รื้อสัตว์จากวัฏสงสาร. รื้อไข้ ก. หายไข้ใหม่ ๆ. รื้อแต่หลังคาเขา หลังคาเราไม่รื้อ{สำ} ก. คิดแต่จะเอาของผู้อื่นมาใช้ของของตัวเก็บไว้, คิดแต่จะเอา ไม่คิดจะให้. รื้อถอน ก.รื้อและถอนสิ่งปลูกสร้างแล้วโยกย้ายไป เช่น รื้อถอนบ้านเรือน. รื้อฟื้น ก. เอาขึ้นมาทำใหม่ เช่น รื้อฟื้นคดีมาพิจารณาใหม่. รื้อร่าย น. ชื่อทำนองเพลงร้องอย่างลำนำ ใช้ร้องขึ้นต้นเรื่อง มี ๒ ทำนอง คือ รื้อร่ายในที่ใช้ในการแสดงโขนและละครใน และรื้อร่ายนอกที่ใช้ในการแสดงละครนอกและการแสดงอื่น ๆ มีหุ่นกระบอกเป็นต้น.
รุ
- ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง. รุข้าว ก. เอาฟางออกจากเมล็ดข้าวที่นวดแล้ว. รุสต๊อก ก. จำหน่ายสินค้าโดยการลดราคาเพื่อระบายสินค้าให้หมด.
รุเธียร
- [รุเทียน] น. เลือด. ว. สีแดง. {แผลงมาจาก รุธิร}.
รุก ๑
- ก. ล่วงลํ้าเข้าไปในเขตแดนของผู้อื่น เช่น รุกที่ดินทำไร่ รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, บุกเข้าไปในเขตของฝ่ายตรงข้ามเพื่อให้ได้ชัยชนะ เช่น กองทัพรุกฝ่ายตรงข้าม ฟุตบอลทีมนี้เป็นฝ่ายรุกอยู่ตลอดเวลา: เริ่มดำเนินการโดยวางแผนล่วงหน้า เช่น ทำงานในเชิงรุกเพื่อพัฒนาองค์กร นโยบายเชิงรุก: โดยปริยายหมายถึงทำให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด: เดินตัวหมากรุกเข้าไปในตาซึ่งจะสามารถกินตัวขุนได้ในการเดินครั้งต่อไป {ใช้ในการเล่นหมากรุก}. รุกฆาต ก. เดินหมากรุกเข้าไปจะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เตรียมจะกินหมากอีกตัวหนึ่งด้วย ถ้าฝ่ายนั้นถอยขุนหนีก็จะกินหมากตัวที่เหลือ เช่น รุกฆาตขุนฆาตเรือ ถ้าถอยขุนหนีก็จะกินเรือ, {ใช้ในการเล่นหมากรุก}. รุกเงียบ ก. กระทำ หรือดำเนินการอย่างเงียบ ๆ ไม่เปิดเผย เช่น นายทุนรุกเงียบสร้างบ้านในที่สาธารณะ. รุกร้น ก. เร่งเข้าไป,รีบเร่ง. รุกราน ก. ล่วงลํ้าเข้าไปก้าวร้าวระราน เช่น ถูกข้าศึกรุกราน. รุ้กล้ำ ก. รุกล่วงล้ำเข้าไป เช่น รุกล้ำอธิปไตย รุกล้ำดินแดน. รุกไล่ ก.ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.
รุก ๒
- ก. ทำ เส้นให้เล็ก {ใช้แก่แกะตรา} เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.