ความหมาย

• 
  

  ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง. รุข้าว ก. เอาฟางออกจากเมล็ดข้าวที่นวดแล้ว. รุสต๊อก ก. จำหน่ายสินค้าโดยการลดราคาเพื่อระบายสินค้าให้หมด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รุเธียร - [รุเทียน] น. เลือด. ว. สีแดง. {แผลงมาจาก รุธิร}.

• รุก ๑ - ก. ล่วงลํ้าเข้าไปในเขตแดนของผู้อื่น เช่น รุกที่ดินทำไร่ รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, บุกเข้าไปในเขตของฝ่ายตรงข้ามเพื่อให้ได้ชัยชนะ เช่น กองทัพรุกฝ่ายตรงข้าม ฟุตบอลทีมนี้เป็นฝ่ายรุกอยู่ตลอดเวลา: เริ่มดำเนินการโดยวางแผนล่วงหน้า เช่น ทำงานในเชิงรุกเพื่อพัฒนาองค์กร นโยบายเชิงรุก: โดยปริยายหมายถึงทำให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด: เดินตัวหมากรุกเข้าไปในตาซึ่งจะสามารถกินตัวขุนได้ในการเดินครั้งต่อไป {ใช้ในการเล่นหมากรุก}. รุกฆาต ก. เดินหมากรุกเข้าไปจะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เตรียมจะกินหมากอีกตัวหนึ่งด้วย ถ้าฝ่ายนั้นถอยขุนหนีก็จะกินหมากตัวที่เหลือ เช่น รุกฆาตขุนฆาตเรือ ถ้าถอยขุนหนีก็จะกินเรือ, {ใช้ในการเล่นหมากรุก}. รุกเงียบ ก. กระทำ หรือดำเนินการอย่างเงียบ ๆ ไม่เปิดเผย เช่น นายทุนรุกเงียบสร้างบ้านในที่สาธารณะ. รุกร้น ก. เร่งเข้าไป,รีบเร่ง. รุกราน ก. ล่วงลํ้าเข้าไปก้าวร้าวระราน เช่น ถูกข้าศึกรุกราน. รุ้กล้ำ ก. รุกล่วงล้ำเข้าไป เช่น รุกล้ำอธิปไตย รุกล้ำดินแดน. รุกไล่ ก.ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.

• รุก ๒ - ก. ทำ เส้นให้เล็ก {ใช้แก่แกะตรา} เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.

• รุกข-, รุกข์ - [รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. {ป.: ส. วฤกฺษ}. รุกขชาติ น. ต้นไม้, หมู่ไม้. รุกขเทวดา น. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้. รุกขมูล น. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล. รุกขมลิกธุดงค์ [-มูลิกะ-] น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจำ. {ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค}.

• รุกขกะ - [-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. {ป.}.