ความหมาย

• 
  

  [-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รุกขา - {กลอน} น. ต้นไม้.

• รุกรุย - [รุกฺ-] ว. รุงรัง, กระจุยกระจาย, ไม่น่าดู, เช่น บ้านช่องรุกรุย เสื้อผ้ารุกรุย: ตํ่าช้า เช่น คนรุกรุย.

• รุกษะ - [รุกฺ-] {โบ} น. รุกข์, ต้นไม้.

• รุ่ง - น. ระยะเวลาตอนเริ่มแรกแห่งวัน เช่น รุ่งอรุณ รุ่งเช้า ยันรุ่ง ตลาดโต้รุ่ง, เวลาสว่าง เช่น ใกล้รุ่ง, ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด, เรียกว่า ดาวรุ่ง, ดาวประกายพรึก ก็เรียก, ถ้าเห็นในเวลาหัวค่ำ เรียกว่า ดาวประจำเมือง. ว. สว่าง เช่น ฟ้ารุ่ง, อรุณรุ่ง. รุ่งขึ้น น. วันใหม่, วันพรุ่งนี้. รุ่งแจ้ง น. เวลาพระอาทิตย์ขึ้นสว่างแล้ว แต่ยังไม่มีแสงแดด. รุ่งเช้า น. เวลาระอาทิตย์เพิ่งขึ้น, เวลาระหว่างรุ่งสว่างถึงเช้า, เช้าวันรุ่งขึ้น. รุ่งราง น. เวลาจวนสว่างพอมองเห็นราง ๆ ยังไม่กระจ่างชัด. รุ่งเรือง ว. สว่างไสว เช่น จุดโคมไฟรุ่งเรืองแสงจับท้องฟ้า, งามสุกใส เช่น ปราสาทราชมนเทียรดูรุ่งเรืองเมื่อต้องแสงจันทร์, เจริญ, อุดมสมบูรณ์, เช่น บ้านเมืองเจริญรุ่งเรือง อนาคตรุ่งเรือง, งอกงาม เช่น ให้มีความรุ่งเรืองในพระศาสนา. รุ่งโรจน์ ว. กระจ่างแจ้ง, โชติช่วง, เช่น แสงไฟรุ่งโรจน์, เจริญรุ่งเรือง เช่น ชีวิตรุ่งโรจน์. รุ่งสว่าง, รุ่งสาง น. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด. รุ่งอรุณ น. เวลาเช้าตรู่ที่เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง.

• รุ้ง ๑ - น. แสงที่ปรากฏบนท้องฟ้าเป็นแถบโค้งสีต่าง ๆ ๗ สี คือ ม่วง คราม นํ้าเงิน เขียว เหลือง ส้ม แดง, สีเช่นนั้นที่ปรากฏในเพชร. ว. กว้างโค้ง, โค้ง เช่น ขุดรุ้งรางเข้าไป. รุ้งพราย น. สีรุ้งที่กลอกอยู่พราวพรายในเพชรหรือเปลือกหอยบางชนิด เช่น หอยมุก. รุ้งร่วง น. นํ้าเพชรที่ส่งแววออกเมื่อกระทบแสงสว่าง.