[รึกคะเวด] น. ชื่อคัมภีร์ที่ ๑ ของพระเวท ใช้ ภาษาสันสกฤตรุ่นเก่าที่สุด ประพันธ์เป็นฉันท์ มีอายุประมาณ ๕๐๐ ถึง ๑,๐๐๐ ปีก่อนพุทธกาล, อิรุพเพทก็ว่า. {ส.: ป. อิรุพฺเพท}. {ดู เวท, เวท- ประกอบ}.