ความหมาย

• 
  

  [รือ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต ซึ่งเป็นเสียงยาวของ ฤ เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น รือ รี เช่น ฤๅษี [รือสี] ตฤๅ [ตฺรี].

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฤๅ ๒ - [รือ] ว. หรือ, อะไร, ไม่ใช่: โดยมากใช้ในบทร้อยกรอง เช่น กวีฤๅแล้งแหล่งสยาม. ฤๅเยา ว. มิใช่เยา, มิใช่น้อย, ไม่เยา.

• ฤๅชุ - ว. ตรง, ซื่อ. {ส. ฤชุ}. ฤๅชุตา น. ความตรง, ความซื่อสัตย์.

• ฤๅดี - น. ฤดี, ความยินดี, ใจ.

• ฤๅทัย - น. ฤทัย, ใจ, ความรู้สึก.

• ฤๅษี - น. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ. ฤๅษีแปลงสาร น. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับแห่งไทยโบราณกลับตัวอักษรข้างหลังมาไว้ข้างหน้า, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนข้อความเดิมให้มีความหมายตรงกันข้าม. ฤๅษีเลี้ยงลิง {สำ} น. ผู้เลี้ยงเด็กซุกซนหรือปกครองคนหมู่มากที่ไม่อยู่ในระเบียบวินัยย่อมเดือดร้อนรำคาญ.