ก. กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ต้นไม้ล้ม ล้มตัวลงนอน ตึกล้ม, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น ล้มจอมปลวก ถูกผลักล้มลง, ตั้งอยู่ไม่ได้ เช่น กิจการล้ม ธนาคารล้ม โรงเรียนล้ม: ฆ่า เช่น ล้มวัว ล้มควาย, ตาย เช่น ช้างล้ม, ตัดโค่น เช่น ล้มกอไผ่: สมยอมหรือทำให้สมยอมกันในทางที่ไม่สุจริต เช่น ล้มคดี ล้มมวย. ว. ที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ไม้ล้มข้ามได้ คนล้มอย่าข้าม: ที่สมยอมกันในทางไม่สุจริต เช่น มวยล้ม. ล้มกระดาน ก. อาการที่ฝ่ายซึ่งเห็นว่าตนกำลังจะแพ้ในการเล่นหมากรุก จึงพาลคว่ำกระดานเลิกเล่นกันโดยแกล้งปัดตัวหมากรุกบนกระดานให้กระจัดกระจายหรือเทตัวหมากรุกบนกระดานเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงการที่ฝ่ายมีอำนาจล้มเลิกการประชุมหรือกิจการใด ๆ เสียกลางคัน เช่น ประธานคุมเสียงสมาชิกไม่อยู่เลยล้มกระดานด้วยการเลิกประชุม, คว่ำกระดาน ก็ว่า. ล้มกลิ้งล้มหงาย ก. ล้มแล้วกลิ้งพลิกไปพลิกมา เช่น ตกกระไดล้มกลิ้งล้มหงายลงมา. ล้มคว่ำ ก. ล้มเอาหน้าลง.ล้มคว่ำคะมำหงาย ก. ล้มกลิ้งหลายทอด เช่น ถูกม้าเตะล้มคว่ำคะมำหงาย. ล้มคะมำ ก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด. ล้มเค้า ก. เล่นการพนันบางอย่าง เช่น ถั่วโป โดยวิธีแทงเท่าจำนวนเค้าที่เจ้ามือมีอยู่ที่หน้าตักถ้าแทงถูกเจ้ามือก็หมดเค้า เรียกว่า แทงล้มเค้า. ล้มช้าง ก. ฆ่าช้าง: โค่นคนที่มีอำนาจมีอิทธิพลลงได้. ล้มตะเข็บ ก. เย็บทับตะเข็บอีกครั้งหนึ่งหรือสอยให้ตะเข็บราบลง. ล้มตึง ก. ล้มหงายหลังกระแทกพื้น. ล้มโต๊ะ ก. กินแล้วหาเรื่องไม่จ่ายทรัพย์. ล้มทั้งยืน ก. ล้มขณะที่ยืนอยู่ เช่น ถูกเตะล้มทั้งยืน เป็นลมล้มทั้งยืน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่สิ้นเนื้อประดาตัวหรือผิดหวังอย่างรุนแรงโดยไม่เคยคาดคิดมาก่อน, สูญเสียสิ่งที่รักหรือปรารถนาอย่างยิ่งในทันทีทันใดโดยไม่เคยคาดคิดมาก่อน เช่น พอรู้ว่าลูกถูกรถทับตายเลยเสียใจแทบล้มทั้งยืน.ล้มทับ ก. ฉวยโอกาสให้ผู้อื่นจ่ายค่าอาหารแทนตนหรือพวกของตน. ล้มฝา ก. ทำปลายฝาเรือนทรงไทยให้สอบขึ้น. ล้มมวย {สำ } ก. สมยอมหรือทำให้สมยอมกันในทางที่ไม่สุจริต. ล้มไม่ลง ก. อาการที่ถูกฝ่ายตรงข้ามเตะซ้ายเตะขวาเลี้ยงไว้ไม่ให้ล้ม เช่น นายแดงถูกเตะล้มไม่ลง: หักล้างหรือโค่นผู้อื่นไม่สำเร็จ,โดยปริยายหมายความว่า พยายามรักษาสถานภาพไว้ไม่ให้ซวดเซ เช่น ธนาคารล้มไม่ลง เพราะถ้าล้มประชาชนจะเดือดร้อน. ล้มละลาย ก. สิ้นเนื้อประดาตัว, หมดทรัพย์สมบัติของตัว. ล้มลุก น. พืชที่มีอายุชั่วคราว เช่น พริก มะเขือ ถั่ว ข้าวโพด เรียกว่า พืชล้มลุก: เรียกตุ๊กตาชนิดหนึ่งเมื่อผลักล้มลงแล้วลุกขึ้นเอง ว่า ตุ๊กตาล้มลุก. ล้มลุกคลุกคลาน ก. หกล้มหกลุก เช่น ฝนตกหนักถนนเป็นโคลน เขาต้องวิ่งหนีฝนล้มลุกคลุกคลานไปตลอดทาง สะดุดตอไม้ล้มลุกคลุกคลาน, โดยปริยายหมายความว่า ซวดเซ, ไม่มั่นคง, ตั้งตัวไม่ติด, เช่น ชีวิตของเขาต้องล้มลุกคลุกคลานอยู่ตลอดเวลา เขาล้มลุกคลุกคลานมาหลายปีกว่าจะตั้งตัวได้. ล้มเลิก ก. เลิก เช่น ล้มเลิกกิจการ, ยกเลิก เช่น ล้มเลิกสัญญา, เลิกดำเนินกิจการ, ไม่ทำต่อไป, เช่น ล้มเลิกโครงการ, เลิกล้ม ก็ว่า. ล้มหมอนนอนเสื่อ ก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน. ล้มหายตายจาก ก. ตายจากไปแล้ว, หายหน้าไปนานจนทำให้คิดว่าตายไปแล้ว.