ความหมาย

• 
  

  [ละวดิ ] น. เครื่องตัด, เครื่องเกี่ยว, เคียว. {ส. ลวิตฺร }.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ลหุ - [ละ-] ว. เบา: เร็ว, ฉับไว: ใช้ในตำราฉันทลักษณ์ หมายถึงพยางค์ที่มีเสียงเบา ได้แก่ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด เช่น จะ มิ ดุ, ใช้เครื่องหมายุแทน, คู่กับ ครุ ซึ่งใช้เครื่องหมาย แทน. ลหุโทษ น. โทษเบา, โทษไม่ร้ายแรง, คู่กับ มหันตโทษ: {กฎ} ความผิดซึ่งต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน ๑ เดือน หรือ ปรับไม่เกิน ๑,๐๐๐ บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ.

• ลหุกาบัติ - [ละหุกาบัด] น. อาบัติเบา ได้แก่ อาบัติที่เมื่อภิกษุต้องแล้ว จะต้องบอกแก่ภิกษุด้วยกันจึงจะพ้นจากอาบัตินั้น ได้แก่ อาบัติถุลลัจจัย ปาจิตตีย์ ปาฏิเทสนียะทุกกฏ และทุพภาษิต. {ป. ลหุกาปตฺติ}.

• ล่อ ๑ - น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง.

• ล้อ ๑ - น. ส่วนของรถซึ่งเป็นวงกลมสำหรับหมุนเคลื่อนพารถไป, ลูกล้อ ก็ว่า. ก. กลิ้งหมุนไปอย่างล้อรถ เช่น ล้อสตางค์ให้กลิ้งไป. ล้อต๊อกน. ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง เล่นโดยปล่อยเงินเหรียญให้ล้อไปบนกระดานเป็นต้นที่วางเอียง ๆ ถ้าใครล้อได้ไกลกว่าแต่ต้องไม่เลยเส้นกำหนด จะได้ทอยคนที่ล้อใกล้กว่า ถ้าทอยถูกก็กิน ถ้าทอยผิดก็เริ่มต้นเล่นใหม่. ล้อเลื่อน น. คำรวมเรียกรถต่าง ๆ.

• ล่อ ๒ - ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา: ปริ่ม, ใกล้จะไหล, ในคำว่าน้ำตาล่อหน่วย. ล่อใจ ว. ชวนใจให้อยากได้ เช่น เอาของมาโฆษณาล่อใจ. ล่อตา ว. ชวนให้อยากได้ เช่น วางกระเป๋าสตางค์ไว้บนโต๊ะล่อตาขโมย. ล่อมือ ว. ชวนให้หยิบฉวยหรือขโมย เช่น ตากผ้าไว้ข้างรั้วล่อมือขโมย. ล่อลวง ก. ใช้อุบายทุจริตให้หลงเชื่อในสิ่งที่เป็นเท็จ เช่น ล่อลวงเด็กไปขาย. ล่อหน่วย ว. เรียกน้ำตาที่ปริ่มอยู่ที่ขอบตาเมื่อร้องไห้ว่า น้ำตาล่อหน่วย, น้ำตาคลอหน่วย หรือ น้ำตาขังหน่วย ก็ว่า. ล่อหน้า ก. โผล่หน้ามาพอให้เห็น เช่น มีการมีงานเขาล่อหน้ามาเดี๋ยวเดียวก็ไป. ล่อหลอก ก. ล่อให้เชื่อโดยมีเครื่องจูงใจ เช่น เอาตุ๊กตามาล่อหลอกเด็กให้หยุดร้องไห้, หลอกล่อ ก็ว่า. ล่อหูล่อตา ว. ชวนให้อยากได้หรือหยิบฉวยไปเป็นต้น เช่น แต่งทองเหลืองอร่ามล่อหูล่อตา.ล่อแหลม ว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.