ความหมาย

• 
  

  ก. ปรองดองกัน, ประนีประนอมกัน, ตกลงกันด้วยการไกล่เกลี่ย, รอมชอม หรือ ออมชอม ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ล้อมปรวด - [ล้อมปะหฺรวด] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา หรือเรียกว่า ขี้แรดล้อมปรวด, ตะโกขาว ก็เรียก. {พจน. ๒๔๙๓}.

• ลอมพอก - น. เครื่องสวมศีรษะรูปทรงกระบอก มียอดทรงกรวยปลายตัด โครงข้างในสานด้วยไม้ไผ่ พันด้วยผ้าขาวตลอด มี ๒ ประเภท คือ ใช้สำหรับเจ้านายทรงหรือขุนนางสวมในงานพระราชพิธี ลักษณนามว่า ศีรษะ และใช้ในการละเล่นต่าง ๆ ลักษณนามว่า หัว.

• ลอย - ก. ทรงตัวอยู่ในอากาศ เช่น บัลลูนลอย ว่าวลอย: เด่นขึ้น, นูนขึ้น, เช่น รูปปลาที่วาดบนพัดมองเหมือนลอยออกมา: ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง, ไม่มีตำแหน่งหรือหน้าที่การงานเป็นหลักแหล่ง, เช่น เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา: ไม่จม เช่น เรือลอย ซุงลอย: อยู่บนผิวน้ำ เช่น จอกแหนลอย: ปล่อยให้ไปตามน้ำหรืออากาศ เช่น ลอยกระทง ปล่อยลูกโป่งให้ลอยในพิธีเปิดงาน. ว. ไม่มีอะไรคุ้มหรือผูกไว้ {ใช้ในการเล่นหมากรุก} เช่น โคนลอย ม้าลอย. ลอย ๆ ว. ไม่เจาะจงผู้ใดโดยเฉพาะเช่น ด่าลอย ๆ: ไม่มีเหตุผลหรือหลักฐาน เช่น เขียนกฎขึ้นมาลอย ๆ พูดลอย ๆ ไม่มีที่อ้างอิง: อาการที่พูดห้วน ๆ ไม่มีหางเสียงไม่มีคำลงท้าย เช่น พูดลอย ๆ ไม่มีคะขา. ลอยกระทงน. ชื่อเทศกาลอย่างหนึ่ง เอากระทงที่บรรจุธูปเทียนดอกไม้ แล้วจุดให้ลอยในน้ำทำในวันเพ็ญเดือน ๑๒. ลอยแก้ว น. ของหวานทำด้วยเนื้อผลไม้รสเปรี้ยวลอยในนํ้าเชื่อมเจือเกลือเล็กน้อย เช่น ส้มลอยแก้ว กระท้อนลอยแก้ว. ลอยคอ ก. ว่ายนํ้าตั้งตัวตรง คออยู่เหนือนํ้า. ลอยช้อน ก. ลงนํ้าลอยคอเอาคัดช้อนตักปลา. ลอยชาย ว. ปล่อยชายผ้านุ่ง {คือ ไม่โจงกระเบน} ในคำว่า นุ่งผ้าลอยชาย: กรีดกราย เช่น เดินลอยชายไม่ทำอะไรเลย, โดยปริยายหมายความว่า ไม่มีผู้ขัดขวาง เช่น ข้าศึกเดินลอยชายเข้าเมือง. ลอยดอก{ปาก} ว. คำค่อนว่าผู้หญิงที่ประพฤติตัวไม่สมควร เช่นล่อหรือยั่วยวนผู้ชายในที่เปิดเผย. ลอยตัว ก. หมดภาระ, หมดปัญหายุ่งยาก,เช่น เมื่อปลดเปลื้องหนี้สินได้หมดแล้ว เขาก็ลอยตัว: พ้นข้อผูกพัน เช่น ค่าเงินบาทลอยตัว ราคาน้ำมันลอยตัว. ลอยนวล ว. ตามสบาย, ไม่มีผู้ขัดขวางจับกุม, เช่น ผู้ร้ายหนีไปอย่างลอยนวล: กรีดกราย เช่น แทนที่จะไปโรงเรียน กลับไปเดินลอยนวลอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า. ลอยน้ำ ก. หล่อน้ำ, เอาภาชนะใส่ของไปตั้งไว้ในน้ำไม่ให้มดขึ้น เช่น เอาขนมใส่ถ้วยไปลอยน้ำไว้: เอาดอกไม้หอมลอยลงในน้ำเพื่ออบน้ำให้หอม เช่น เอาดอกมะลิลอยน้ำ. ลอยบาป ก. ปลดเปลื้องบาปให้ลอยไปในแม่น้ำคงคาตามลัทธิศาสนาพราหมณ์. ลอยเป็นแพ ก. ลอยพรืดไปเป็นจำนวนมาก ๆ เช่น ผักตบชวาลอยเป็นแพ. ลอยแพ ก. จับใส่แพแล้วปล่อยให้ลอยล่องไปในน้ำตามยถากรรม เช่น สมัยโบราณเอาคนชั่วลอยแพไป นางกากีถูกลอยแพ, โดยปริยายหมายถึงปล่อยให้ตกอยู่ในสถานะลำบาก เช่น โรงงานขาดทุนต้องปิดกิจการ คนงานจึงถูกลอยแพ. ลอยฟ้า, ลอยเมฆ ก. ลอยอยู่บนฟ้า. ว. เลิศ เช่น สวยลอยฟ้า: สูงมาก เช่น สะพานลอยฟ้า ภัตตาคารลอยฟ้า. ลอยลำ {ปาก}ว. เด็ดขาด เช่น เรือแข่งชนะลอยลำ ลอยลำเข้ารอบ. ลอยหน้า, ลอยหน้าลอยตาก. ทำหน้าเชิดไปมา, โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทำผิดแล้วยังมาลอยหน้าเถียงอีก.

• ล่อย ๆ - ว. พล่อย ๆ.

• ลอว์เรนเซียม - น. ธาตุลำดับที่ ๑๐๓ สัญลักษณ์ Lr {ใช้ Lw ก็มี} เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ. {อ. lawrencium}.