[ล้อมปะหฺรวด] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา หรือเรียกว่า ขี้แรดล้อมปรวด, ตะโกขาว ก็เรียก. {พจน. ๒๔๙๓}.