ความหมาย

• 
  

  ก. ถูให้คม เช่น ลับมีด. ลับปาก, ลับฝีปาก ก. เตรียมตัวพูดหรือโต้เถียงเต็มที่ เช่น ลับปากไว้คอยท่า {ไชยเชฐ}, พูดจาโต้ตอบคารมบ่อย ๆ จนคล่องแคล่ว. ลับสมอง ก. ฝึกฝนใช้สติปัญญา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ลับ ๒ - ว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ หนังสือลับ ห้องลับ, มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่ เช่น ของอยู่ลับฝา พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา. ลับกาย, ลับตัว ว. เพิ่งออกไปหยก ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินลับกายไปเขาลับตัวไปเมื่อกี้นี้เอง. ลับตา ว. มิดชิดหรือห่างไกลจนพ้นสายตา. ลับลมคมใน ว. มีเงื่อนงำบางอย่างแฝงอยู่ ไม่รู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร เช่น เขาเป็นคนลับลมคมใน คบยาก เรื่องนี้มีลับลมคมในต้องสืบสวนต่อไป. ลับล่อ, ลับ ๆ ล่อ ๆ ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ, ไม่เห็นถนัด. ลับลี้ ว. ลึกซึ้งเหลือรู้เหลือเห็นตามธรรมดา: ที่ซ่อนเร้นอยู่ เช่น เก็บของซ่อนไว้เสียลับลี้จนตนเองหาไม่พบ, ลี้ลับ ก็ว่า. ลับแลน. เครื่องกั้นหรือบังตา เป็นแผงรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีขาตั้งขนาบ ๒ ข้างยกย้ายได้ มักตั้งต่อช่องประตูเข้าไป บังตาคนภายนอกไม่ให้เห็นภายใน: ชื่อเมืองที่เร้นลับ ถือกันว่าจะพบได้ก็แต่โดยบังเอิญ ถ้าตั้งใจไปไม่พบ. ลับหน้า {โบ} ก. ล่วงลับไปแล้ว, ตายแล้ว.ลับหลัง ว. ไม่ใช่ต่อหน้า เช่น นินทาลับหลัง ว่าร้ายลับหลัง. ลับหู ว. ไม่ได้ยินถึง,มักใช้เข้าคู่กับคำ ลับตา เป็น ลับหูลับตา. ลับหูลับตาว. พ้นหูพ้นตา เช่น แอบให้เงินในที่ลับหูลับตา ไปให้ลับหูลับตา.

• ลัพธ์ - ว. ที่ได้แล้ว: จำนวนที่ได้จากการคำนวณเรียกว่าผลลัพธ์ เช่น ๒๒ ลบด้วย ๘ ได้ผลลัพธ์เท่ากับ ๑๔. {ส.: ป. ลทฺธ}.

• ลัพธิ - น. การได้. {ส.: ป. ลทฺธิ}.

• ลัภ - ก. ได้. {ป., ส.}.

• ลัภนะ - [ลับพะ-] น. การได้. {ป., ส.}.