[กฺลับ] ก. ตรงกันข้ามกับภาวะเดิมหรือทิศทางเดิม เช่น กลับหน้าเป็นหลัง กลับบ้าน, เปลี่ยนเป็นตรงกันข้าม เช่น นึกว่าเป็นคนดี กลับเป็นคนร้าย, คืนมาสู่ภาวะเดิม เช่น กลับมีอีก, พลิกหน้าเป็นหลัง เช่น กลับปลา, เปลี่ยน เช่น กลับชาติ กลับใจ, ทำตรงกันข้ามกับที่คาดหมายหรือที่ควรจะเป็น เช่น เราพูดด้วยดี ๆ เขากลับด่าเอา. กลับกลอก ก. เปลี่ยนไปมาเชื่อถือไม่ได้เช่น พูดจากลับกลอก, กลอกกลับ ก็ว่า. ว. ที่พูดจาไม่อยู่กับร่องกับรอย เช่น คนกลับกลอก. กลับกลาย ก. เปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นไป. กลับเกลือก ว. กลอกขึ้นกลอกลง {ใช้แก่ตา),กระลับกระเลือก ก็ว่า. กลับคำ ก. พูดแล้วไม่เป็นตามพูด, ไม่ทำตามที่พูดไว้, พูดแล้วเปลี่ยนคำพูด. กลับคืน ก. กลับที่เดิม, สู่สภาพเดิม. กลับตาลปัตร [-ตาละปัด] ว. ผิดความคาดหมายอย่างตรงกันข้ามแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ. กลับเนื้อกลับตัว {สำ} ก. เลิกทำความชั่วหันมาทำความดี. กลับบ้านเก่า {สำ} ก. ตาย เช่น เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเขายังมาทำบุญที่วัด วันนี้กลับบ้านเก่าไปเสียแล้ว. กลับไปกลับมา ก. พลิกแพลง, ไม่แน่นอน. กลับมาตายรัง {สำ} ก. ในที่สุดก็ต้องหวนกลับมาอยู่กับครอบครัวตามเดิม {ใช้แก่สามี} เช่น เขาไปไหนไม่รอด ต้องกลับมาตายรัง. กลับลำ {สำ} ก. เปลี่ยนความคิด เช่น เมื่อวานเขาให้สัมภาษณ์ว่าจะไม่ยอมให้มีวันหยุดชดเชย วันนี้กลับลำอนุญาตให้มีตามเดิมแล้ว. กลับหน้ามือเป็นหลังมือ{สำ} ก. เปลี่ยนแปลงหรือทำให้ผิดไปจากเดิมอย่างตรงกันข้าม, พลิกหน้ามือเป็นหลังมือ ก็ว่า. กลับหลังหัน ก. หมุนตัวกลับให้ด้านหลังไปอยู่แทนในตำแหน่งด้านหน้า.