กลับ
คำว่า
ลาวัณย์
ความหมาย
น. ความงาม, ความน่ารัก. {ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ลาวา
- น. หินหนืดใต้เปลือกโลกที่พุพุ่งไหลออกมาจากปล่องภูเขาไฟ. {อ. lava}.
ลาสนะ
- [ลาสะ-] น. การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. {ป., ส.}.
ล่ำ
- ว. มีเนื้อแน่นแข็ง. ล่ำสัน ว. มีรูปร่างล่ำและแข็งแรง {มักใช้แก่ผู้ชาย}: โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะเป็นแก่นสาร ใช้ว่า เป็นล่ำเป็นสัน.
ล้ำ
- ก. ล่วงเข้าไปเกินเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเขตแดน ล้ำแดนข้าศึก. ว. ยิ่ง, ล้น, เช่น สูงล้ำ ปัญญาล้ำ. ล้ำยุค, ล้ำสมัย ว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค. ล้ำลึก ว. ลึกมากจนยากที่จะหยั่งถึง, ลึกล้ำ ก็ว่า. ล้ำเลิศ ว. ดียิ่ง, ประเสริฐ. ล้ำเส้น ว. เกินขอบเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเส้นเขตแดน เขาชอบทำงานล้ำเส้นคนอื่น. ล้ำหน้า ว. เกินเลยไปกว่าที่ควร เช่น เขาชอบทำอะไรล้ำหน้าเพื่อนฝูงอยู่เสมอ: ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัย เช่น ความคิดลํ้าหน้า ทำงานลํ้าหน้า.
ลำ ๑
- น. ตัวของคน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ไม่นับส่วนที่เป็นแขนขาหรือกิ่งก้าน เช่น ลำตัว ลำต้น, เรียกสิ่งที่ยาวกลมหรือมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลำแขน ลำคอ ลำอ้อย ลำน้ำ, ลักษณนามเรียกสิ่งเช่นนั้นหรือเรือ เช่น ไม้ไผ่ลำหนึ่ง อ้อย ๒ ลำ เรือ ๓ ลำ: ชั้นเชิง เช่น หักลำ.ลำกระโดง น. ลำนํ้าขนาดเล็กที่ขุดจากลำนํ้าขนาดใหญ่เพื่อชักนํ้าเข้านาเข้าสวน, ลำประโดง ก็ว่า. ลำกล้อง น. ส่วนของปืนที่มีลักษณะยาวกลวง, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลำกล้องกล้องโทรทรรศน์. ลำแข้ง น. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้องพึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า. ลำธาร น. ทางนํ้าที่ไหลจากเขา. ลำประโดงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า. ลำพู่กัน น. เรียกสิ่งที่ปรากฏเป็นลำขาวไปในท้องฟ้าเวลาเช้าหรือเย็นถือว่าเป็นลางบอกเหตุ. ลำมาบ น. พื้นที่ลุ่มกว้างใหญ่ซึ่งมีทางนํ้าไหลอยู่ข้างล่าง. ลำราง น. ทางน้ำเล็ก ๆ ที่ขุดสำหรับชักน้ำจากคลองเข้านาหรือระบายน้ำออกจากนา. ลำลาบ น. ธารน้ำสายเล็ก ๆที่ไหลมาลงมาบ. ลำเสา น. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นลำยาว ไม่มีหัว เป็นไตแข็ง ทำให้มีอาการอักเสบ เป็นไข้ปวด อ่อนเพลีย มักขึ้นตามขาและหลัง. ลำแสง น. แสงที่พุ่งออกไปเป็นลำ. ลำไส้ น. ส่วนของทางเดินอาหารซึ่งอยู่ระหว่างกระเพาะอาหารกับทวารหนักเป็นท่อยาวขดไปมาอยู่ในช่องท้อง มีหน้าที่ย่อย ดูดซึมอาหารและน้ำพักและขับถ่ายกากอาหาร, ไส้ ก็เรียก. ลำไส้เล็ก น. ลำไส้ที่ส่วนต้นต่อกับกระเพาะอาหารส่วนปลายต่อกับลำไส้ใหญ่ โดยธรรมดามีขนาดเล็กกว่าลำไส้ใหญ่ มีหน้าที่ย่อยและดูดซึมอาหาร. ลำไส้ใหญ่ น. ลำไส้ส่วนที่ต่อจากลำไส้เล็กและไปสุดสิ้นที่ทวารหนักมีหน้าที่ดูดซึมน้ำจากกากอาหารที่ย่อยและดูดซึมจากลำไส้เล็กแล้ว ซึ่งทำให้กากอาหารงวดเป็นอุจจาระ.ลำหนัก ว. ลํ่าสัน, แข็งแรง. ลำห้วย น. ทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ในแอ่งที่่เรียกว่า ห้วย. ลำหักลำโค่น {สำ} น. ชั้นเชิงที่ใช้หักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือดหรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น นักมวยคนนี้ชกมีลำหักลำโค่นดี. ว. ใช้ชั้นเชิงหักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรงดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น การที่จะเอาชนะนักมวยคนนี้ต้องใช้วิธีลำหักลำโค่น.