[กฺลั้ว] ก. เอานํ้าหรือของเหลวแต่น้อยเข้าไปสัมผัสพอให้ชุ่มเป็นต้น. กลั้วเกลี้ย ก. คลุกคลี. ว. มีเล็กน้อย, พอมีอยู่บ้าง, จวนหมด, เช่น นํ้ากลั้วเกลี้ยคลอง แกงมีนํ้ากลั้วเกลี้ย: พอเป็นไปได้, พอประทังไปได้, เช่น หากินกลั้วเกลี้ยไปวัน ๆ หนึ่ง. กลั้วคอ ก. ดื่มแต่น้อย พอให้ชุ่มคอ.