ก. เคลื่อนที่ไปบนพื้นที่มีความฝืดน้อยด้วยความเร็วจนควบคุมหรือยั้งไม่ได้ เช่น เขาลื่นหกล้ม ลูกแก้วลื่นไปตามราง, ลื่นไถล ก็ว่า. ว.ลักษณะผิวที่เป็นมันมีความฝืดน้อย เช่น ถนนลื่น ทาน้ำมันเสียตัวลื่น, โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะคล่อง พลิกแพลง เอาตัวรอดได้โดยไม่ติดขัด เช่น เจ้าหมอนั่นมันลื่นสนิทเลย. ลื่นไถล ก. เคลื่อนที่ไปบนพื้นที่มีความฝืดน้อยด้วยความเร็วจนควบคุมหรือยั้งไม่ได้ เช่น เขาลื่นไถลไปตามทางที่ลาดชัน,ลื่น ก็ว่า. ลื่นไหล ก. คล่องไม่ติดขัด เช่น ความคิดลื่นไหล พูดลื่นไหล.