ก. ถึง {ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม} เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็นลุถึง: {โบ} รู้ความ เช่นลุท้องตรา ลุหนังสือ. ลุกะโทษ, ลุแก่โทษ ก. สารภาพผิดยอมให้ลงโทษตามแต่จะเห็นสมควร. ลุแก่โทสะ, ลุโทสะ ก. บันดาลโทสะ, โกรธมาก, เช่น เขาทำร้ายผู้อื่นด้วยลุแก่โทสะ. ลุแก่อำนาจ, ลุอำนาจ ก. ตกอยู่ในอำนาจ, ใช้อำนาจ, เช่น ลุอำนาจโทสะ. ลุล่วง ก. สำเร็จ {ในสิ่งที่ต้องใช้ความพยายามบ้าง} เช่น โครงการนี้ลุล่วงไปด้วยดี. ลุโสดา ก. บรรลุโสดาปัตติผลเป็นพระโสดาบัน: {ปาก} หมดกิเลส, รอบรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง, {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น ฉันยังไม่ลุโสดานี่: บรรลุโสดา ก็ว่า.