[กฺล่าว] ก. บอก, แจ้ง, พูด, เช่น กล่าวคำเท็จ: แสดง เช่น กล่าวเกลาอรรถเอมอร {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}: ขับร้อง เช่น จะกล่าวกลอนแก้ไข {อิเหนา}: สู่ขอ เช่น ถึงจรกามากล่าวนางไว้ {อิเหนา}: แต่งงาน เช่น ฝรั่งกล่าวแหม่ม. {ประเพณีของชาวคริสเตียน), คำนี้ใช้เป็นปรกติในภาษาเขียน แต่ใช้เป็นภาษาพูดก็มีในบางลักษณะ เช่น กล่าวสุนทรพจน์. กล่าวเกลี้ยง{กลอน} ก. พูดเพราะ เช่น กล่าวเกลี้ยงไมตรีชวนชัก {เสือโค}. กล่าวขวัญ ก. พูดถึง, พูดออกชื่อและการกระทำของคนอื่น. กล่าวขาน ก. เล่ากันมา เช่น ผู้คนกล่าวขานเรื่องกล้วยออกปลีที่โคนต้น. กล่าวถาม ก. สู่ขอ เช่น ในขันหมากท่านให้เอาขันหมากตั้งไหม ขันหมากกล่าวถามนั้น ๑๑ ขัน {สามดวง}. กล่าวโทษ ก. แจ้งว่ากระทำผิด. กล่าวบท ก. เล่าเรื่อง เช่น มาจะกล่าวบทไป. กล่าวร้าย ก. พูดถึงในเชิงร้าย, ให้ร้าย. กล่าวหา ก. ฟ้อง, กล่าวโทษ. กล่าวโอม {ถิ่น–อีสาน} ก. สู่ขอ.