ความหมาย

• 
  

  น. วนิพก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วับ ๑ - ว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ พูดขาดคำก็หายตัววับลับตาไป, บางทีก็เป็นคำซ้อน เพื่อเน้นหรือเพื่อความไพเราะ เป็น หายวับไปฉับพลัน หายวับไปกับตา เป็นต้น. วับ ๆ, วับวาบ, วับวาม, วับแวบ ว. ระยับตาเป็นอาการของแสงหรือเงาที่ปรากฏแล้วหายลับไปทันทีทันใดต่อเนื่องกัน เช่น แสงเพชรเป็นประกายวับ ๆ. วับแวม ว. มีแสงดับบ้างเรืองบ้างสลับกันไป เช่น แลเห็นแสงไฟจากกระโจมไฟวับแวม, วับ ๆ แวม ๆ ก็ว่า. วับ ๆ แวม ๆ ว. มีแสงดับบ้างเรืองบ้างสลับกันไป เช่น แสงหิ่งห้อยดูวับ ๆ แวม ๆ, วับแวม ก็ว่า: อาการที่แต่งกายไม่มิดชิด เช่น ไม่ควรแต่งตัววับ ๆ แวม ๆ ในสถานที่พึงเคารพ ดูไม่สุภาพ.

• วับ ๒ - ว. เป็นเงา, ใช้แก่คำ มัน เป็น มันวับ.

• วับ ๆ หวำ ๆ - ว. รู้สึกวาบ ๆ ในใจด้วยความหวาดหวั่น เช่น ใจวับ ๆ หวำ ๆ เวลาจะเข้ารับการผ่าตัด.

• วัปป-, วัปปะ - [วับปะ-] น. การหว่านพืช เช่น พิธีวัปปมงคล: ฝั่งน้ำ. {ป. วป ว่า ผู้หว่านพืช: ส. วปฺร ว่า ฝั่งน้ำ ทุ่งที่หว่านพืชไว้ ทุ่ง}.

• วัมมิกะ - น. จอมปลวก. {ป. วมฺมีก: ส. วลฺมีก}.