ความหมาย

• 
  

  [กฺลู่] {โบ: กลอน} ก. เกลื่อน, ใช้เข้าคู่กับคำ กลาด เป็น กลู่กลาด เช่น ดอกไม้อันบานโรยโกยกลู่กลาดคือลาญใน {ม. คำหลวง จุลพน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กลูโคส - [กฺลู-] {วิทยา} น. นํ้าตาลชนิดหนึ่งประเภทโมโนแซ็กคาไรด์ ชนิดแอลโดเฮ็กโซส มีรสหวานน้อยกว่านํ้าตาลทราย ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว หลอมละลายที่มีในนํ้าผึ้ง และผลไม้ที่มีรสหวาน เป็นองค์ประกอบปรกติในเลือด และมีในปัสสาวะของผู้ป่วยเป็นโรคเบาหวาน, เดกซ์โทรส ก็เรียก. {อ. glucose}.

• กลูน, กลูน์ - [กะลูน, กะลู] {แบบ} ก. กรุณา เช่น ทุษฐโจรรันทำกรรมแก่บดีสูร ยศใดบกลูน และมาลักอัครขรรค์ {สมุทรโฆษ}. ว. น่าสงสาร เช่น สลดกลูน์ลุงทรวง {สุธน}. {ป.}.

• กวด - ก. ทำให้แน่น ให้ตึง หรือให้เขม็งยิ่งขึ้น เช่น กวดเชือก กวดผ้าปู, ทำให้เรียบและแนบสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน เช่น กวดตะปู, เร่งเพื่อให้ทัน เช่น วิ่งกวด. น. เหล็กเครื่องมือสำหรับกวดเลี่ยมขอบภาชนะ เรียกว่า เหล็กกวด. กวดขัน ว. เอาจริงเอาจัง, เร่งรัดให้ยิ่งขึ้น. กวดวิชา ก. เรียนเสริมหรือเพิ่มเติมเพื่อให้ทันหรือมีความรู้ดียิ่งขึ้น.

• ก๊วน - {ปาก} น. กลุ่มคนที่สนิทสนมและร่วมทำกิจกรรมเดียวกันเป็นประจำ เช่น เขาสนิทกับรัฐมนตรีคนนี้เพราะเล่นกอล์ฟก๊วนเดียวกัน: กลุ่มคนที่มักก่อความวุ่นวาย เช่น ก๊วนมอเตอร์ไซค์ซิ่งก๊วนกวนเมือง.

• กวน ๑ - ก. รบกวนทำให้เกิดความรำคาญ เช่น กวนใจ, ก่อกวนทำให้วุ่นวาย เช่น กวนบ้านกวนเมือง, ชวนให้เกิดความรำคาญ ชวนให้ทำร้าย เช่น กวนมือ กวนตีน.