ความหมาย

• 
  

  น. เมล็ดแตงโมต้มแล้วตากให้แห้งใช้ขบเคี้ยว. {จ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กวะแกว่ง - [กฺวะแกฺว่ง] ก. แกว่งไปมา เช่น ช่อช้อยกวะแกว่งไกว {ม. คำหลวง จุลพน}.

• กวะกวัก - [กฺวะกฺวัก] ก. กวัก เช่น กวะกวักคือกวักทักถาม {สรรพสิทธิ์}. ว. กวัก ๆ, เป็นเสียงนกกวักร้อง, เช่น นกกวักลักแลเพื่อนพลาง กวักปีกกวักหาง ก็ร้องกวะกวักทักทาย {สมุทรโฆษ}.

• กวัก ๑ - [กฺวัก] น. ชื่อนกขนาดกลางชนิด Amaurornis phoenicurus {Pennant} ในวงศ์ Rallidae ลำตัวสั้น รูปร่างป้อม ขาและนิ้วยาว หน้าผากและด้านล่างลำตัวสีขาว อาศัยอยู่ตามหนองนํ้า เดินหากินบนพื้นดินหรือบนใบพืชนํ้า เช่น บัว จอก แหน ขณะเดินหางมักกระดกขึ้นกระดกลง ในตอนเช้าหรือพลบคํ่าร้องเสียงดัง “กวัก ๆ”.

• กวัก ๒ - [กฺวัก] ก. ใช้มือทำอาการเพื่อเป็นสัญญาณให้เข้ามาหาเรียกว่า กวักมือ, อาการที่นกใช้ปีกพุ้ยอากาศบินไป เรียกว่า นกกวักปีก.

• กวัด - [กฺวัด] ก. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา, ใช้เข้าคู่กับคำ แกว่ง เป็น กวัดแกว่ง หรือ แกว่งกวัด หรือใช้เข้าคู่กับคำ ไกว เป็น กวัดไกว. กวัดแกว่ง [กฺวัดแกฺว่ง] ก. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา เช่นกวัดแกว่งอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตกวัดแกว่ง, แกว่งกวัด ก็ว่า. กวัดไกว [กฺวัดไกฺว] ก. วัดเหวี่ยงไปมา, ไม่อยู่ที่, เช่น ใบไม้ต้องลมกวัดไกวไปมา. กวัดไกวไสส่ง ก. ทำให้พ้น.