น. ผู้รู้แจ้ง, นักปราชญ์. {ป.: ส. วิชฺญ}. วิญญูชน {กฎ} น. บุคคลซึ่งรู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ. วิญญูภาพ น. ความเป็นผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ.