ความหมาย

• 
  

  น. ส่วน ๑ ใน ๖๐ ของนาที.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วินายก - น. ผู้ขจัดสิ่งขัดข้อง, พระวิฆเนศวร: พระพุทธเจ้า. {ป., ส.}.

• วินาศ, วินาศ- - [วินาด, วินาดสะ-] น. ความฉิบหาย. {ส.}. วินาศกรรม [วินาดสะกำ] น. การลอบทำลายหรือเผาผลาญทรัพย์สินโรงงานอุตสาหกรรมเป็นต้นของนายจ้างหรือของศัตรู เช่น ในกรณีที่เกิดพิพาทกันขึ้นระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง หรือเพื่อตัดกำลังฝ่ายศัตรูเมื่อทำสงครามกันโดยตรงหรือโดยปริยาย. วินาศภัย [วินาดสะไพ] {กฎ} น. ความเสียหายอย่างใด ๆ บรรดาที่พึงประมาณเป็นเงินได้ รวมถึงความสูญเสียในสิทธิผลประโยชน์หรือรายได้ด้วย. วินาศสันตะโร [วินาด-] {ปาก} ว. ความเสียหายป่นปี้ เช่น รถชนกันวินาศสันตะโร. วินาศสันติ [วินาด-] ก. จงพินาศ, จงฉิบหาย, เป็นคำแช่งที่ออกเสียงเพี้ยนมาจากคำลงท้ายในคาถาอาคมที่เป็นภาษาบาลีว่า วินสฺสนฺตุ.

• วินิจ - ก. ตรวจตรา, พิจารณา.

• วินิจฉัย - ก. ตัดสิน, ชี้ขาด, เช่น เรื่องนี้วินิจฉัยได้ ๒ ทาง: ไตร่ตรอง, ใคร่ครวญ, เช่น คณะกรรมการขอเลื่อนเวลาออกไปอีกเพื่อวินิจฉัยปัญหาให้รอบคอบยิ่งขึ้น. {ป.}.

• วินิต - ก. ฝึกหัดหรืออบรม, ทำให้ละพยศหรือละทิฐิมานะ, ปกครอง. {ป., ส. วินีต}.