กลับ
คำว่า
วิบุลย์, วิบูลย์
ความหมาย
ดู วิบุล, วิบูล.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
วิปโยค, วิประโยค
- [วิบปะโยก, วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. {ป. วิปฺปโยค: ส. วิปฺรโยค}.
วิปการ, วิประการ
- [วิปะกาน, วิปฺระกาน] ก. ผิดฐานะ, ไม่เหมาะสม. {ป. วิปฺปการ: ส. วิปฺรการ ว่า ประทุษร้าย, แก้แค้น}.
วิปฏิสาร, วิประติสาร
- [วิบปะติสาน, วิปฺระ-] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ, {ภายหลังที่ได้กระทำผิด หรือ เนื่องด้วยการกระทำผิด}. {ป. วิปฺปฏิสาร: ส. วิปฺรติสาร}.
วิประลาป, วิปลาป
- [วิปฺระลาบ, วิบปะ-] น. การพูดเพ้อ, การพูดพรํ่า: การทุ่มเถียง, การโต้ตอบ: การอ้อนวอน, การพรํ่าบ่น. {ป.วิปฺปลาป: ส. วิปฺรลาป}.
วิประวาส, วิปวาส
- [วิปฺระวาด, วิบปะ-] น. การพลัดพราก, การจากไป, การไปอยู่ที่อื่น. {ป. วิปฺปวาส: ส. วิปฺรวาส}.