ความหมาย

• 
  

  [วิบปะโยก, วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. {ป. วิปฺปโยค: ส. วิปฺรโยค}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วิปการ, วิประการ - [วิปะกาน, วิปฺระกาน] ก. ผิดฐานะ, ไม่เหมาะสม. {ป. วิปฺปการ: ส. วิปฺรการ ว่า ประทุษร้าย, แก้แค้น}.

• วิปฏิสาร, วิประติสาร - [วิบปะติสาน, วิปฺระ-] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ, {ภายหลังที่ได้กระทำผิด หรือ เนื่องด้วยการกระทำผิด}. {ป. วิปฺปฏิสาร: ส. วิปฺรติสาร}.

• วิประลาป, วิปลาป - [วิปฺระลาบ, วิบปะ-] น. การพูดเพ้อ, การพูดพรํ่า: การทุ่มเถียง, การโต้ตอบ: การอ้อนวอน, การพรํ่าบ่น. {ป.วิปฺปลาป: ส. วิปฺรลาป}.

• วิประวาส, วิปวาส - [วิปฺระวาด, วิบปะ-] น. การพลัดพราก, การจากไป, การไปอยู่ที่อื่น. {ป. วิปฺปวาส: ส. วิปฺรวาส}.

• วิปริต - [วิปะหฺริด, วิบปะหฺริด] ก. แปรปรวน, ผิดปรกติ, ผิดแนวทาง, แปรปรวนไปข้างร้าย, กลับกลายไปข้างร้าย. {ป.: ส. วิปรีต}.