[วิปัดสะนา] น. ความเห็นแจ้ง, การฝึกอบรมปัญญาให้เกิดความเห็นแจ้งในสังขารทั้งหลายว่าเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา. {ป.: ส. วิปศฺยนา}. วิปัสสนาธุระ น. การเรียนวิปัสสนา, คู่กับ คันถธุระการ เรียนคัมภีร์ปริยัติ. {ป. วิปสฺสนา + ธรุ }. วิปัสสนายานิก น. ผู้มีวิปัสสนาเป็นยาน, ผู้ปฏิบัติวิปัสสนาล้วน ๆ โดยมิได้เคยฝึกหัดเจริญสมาธิใด ๆ มาก่อน.