ความหมาย

• 
  

  ว. สะอาด, ใส, ขาว, หมดจด, บริสุทธิ์, หมดมลทิน. {ป.: ส. วิศุทฺธ, วิศุทฺธิ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วิสูตร - [-สูด] {ราชา} น. ม่าน, มุ้ง, ใช้ว่า พระวิสูตร, พระสูตร ก็เรียก.

• วิหค, วิหงค์ - น. นก. {ป. วิหค, วิหงฺค: ส. วิหค, วิหํค}.

• วิหลั่น - น. ค่ายที่ทำให้ขยับลุกเข้าไปหาข้าศึกทีละน้อย ๆ.

• วิหายสะ - [-หายะสะ] น. ฟ้า, อากาศ. {ป., ส.}.

• วิหาร, วิหาร- - [วิหาน, วิหาระ-] น. วัด, ที่อยู่ของพระสงฆ์: ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป, คู่กับ โบสถ์: การพักผ่อน เช่น ทิวาวิหาร ว่า การพักผ่อนในเวลากลางวัน. {ป., ส.}. วิหารแกลบ [-แกฺลบ] น. วิหารขนาดเล็ก มีพื้นที่ภายในสำหรับพระภิกษุนั่งปฏิบัติกรรมฐานได้เพียงรูปเดียว เช่น วิหารแกลบที่วัดมหาธาตุ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิหารคด น. วิหารที่ประดิษฐานพระพุทธรูป มีลักษณะหักเป็นข้อศอก โดยมากตั้งอยู่ ๔ มุม ของเขตพุทธาวาสหรืออาจมีหลังเดียวก็ได้. วิหารทิศ น. วิหารที่สร้างออกมาทั้ง ๔ ด้านของพระสถูปหรือพุทธเจดีย์ เช่น วิหารทิศวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม กรุงเทพมหานคร, วิหารที่อยู่ตรงกลางของพระระเบียงทั้ง ๔ ด้าน เช่น วิหารทิศวัดพระปฐมเจดีย์ จังหวัดนครปฐม. วิหารธรรม [วิหาระทำ] น. ธรรมประจำใจ. วิหารยอด น. วิหารที่มียอดเป็นรูปทรงต่าง ๆ, ถ้ายอดทรงเจดีย์ เรียกว่า วิหารยอดเจดีย์, ถ้ายอดทรงปรางค์ เรียกว่า วิหารยอดปรางค์. วิหารราย น. วิหารขนาดใกล้เคียงกับวิหารน้อย ตั้งเรียงรายภายในพุทธาวาสโดยรอบ เช่น วิหารรายวัดพระศรีสรรเพ็ชญ์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา, ศาลารายที่ใช้สำหรับพิธีสวดโอ้เอ้วิหารราย เช่น ศาลารายวัดพระศรีรัตนศาสดาราม กรุงเทพมหานคร. วิหารหลวง น. วิหารที่ด้านท้ายเชื่อมติดกับพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ เช่น วิหารหลวงวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ตำบลเชลียง อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย .