[กะสิดิ, กะสีดิ] {แบบ} น. แผ่นดิน. {ส. กฺษิติ), ในบทกลอนใช้เป็นส่วนหน้าสมาส แปลว่า พระเจ้าแผ่นดิน เช่น กษิดินทรทายทานแล้ว. {ส. กฺษิติ + อินทฺรฺ ), อนนว่ากษีดิศรสุริยทงงหลาย. {ส. กฺษิติ + อีศฺวร), อนนว่าพระแพศยันดรกษิดิศวร์. {ส. กฺษิติ + อีศฺวร} {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์, วนปเวสน์}.