กลับ
คำว่า
สกฏ-, สกฏะ
ความหมาย
[สะกะตะ-] น. เกวียน. {ป.}. สกฏภาระ [-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สกทาคามิผล, สกิทาคาม
- [สะกะ-, สะกิ-] น. ธรรมที่พระสกทาคามีได้บรรลุ. {ป. สกทาคามิผล, สกิทาคามิผล: ส. สกฤทาคามินฺ + ผล}.{ดู ผล}.
สกทาคามิมรรค, สกิทาค
- [-มัก] น.ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระสกทาคามี. {ส. สกฤทาคามินฺ + มารฺค: ป. สกทาคามิมคฺค, สกิทาคามิมคฺค}. {ดู มรรค}.
สกทาคามี, สกิทาคามี
- [สะกะ-, สะกิ-] น. "ผู้มาสู่กามภพอีกครั้งหนึ่ง" เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นที่ ๒ ใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์, บางทีก็เรียกสั้น ๆ ว่า พระสกทาคา หรือ พระสกิทาคา. {ป.:ส. สกฤทาคามินฺ}.
สกนธ์
- [สะกน] น. ขันธ์, กอง, ส่วนร่างกาย, ร่างกาย. {ส.: ป. ขนฺธ}.
สกปรก
- [สกกะปฺรก] ว. เปรอะหรือเปื้อนด้วยสิ่งที่ถือว่าน่าเกลียดหรือที่ไม่พึงประสงค์ เช่น เสื้อผ้าสกปรก เนื้อตัวสกปรกด้วยฝุ่นละออง, ขุ่นมัว, ไม่สะอาดหมดจด, เช่น น้ำสกปรก จิตใจสกปรก, ลักษณะกิริยาวาจาที่แสดงออกอย่างหยาบคาย เช่น พูดจาสกปรก, โดยปริยายหมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เขาเป็นคนสกปรก เล่นสกปรก.