[สะถาน] น. ที่ตั้ง เช่น สถานเสาวภา สถานพยาบาล สถานพักฟื้น สถานบริบาลทารก, ถ้าใช้ประกอบคำอื่นหมายถึง ที่, แหล่ง, เช่น โบราณสถาน ศาสนสถาน ฌาปนสถาน ปูชนียสถาน สังเวชนียสถาน: ประการ เช่น มีความผิดหลายสถาน. {ส.: ป. ฐาน}. สถานกงสุล น. ที่ทำการของกงสุล. สถานการค้าประเวณี {กฎ} น.สถานที่ที่จัดไว้เพื่อการค้าประเวณีหรือยอมให้มีการค้าประเวณี รวมถึงสถานที่ที่ใช้ในการติดต่อหรือจัดหาบุคคลอื่นเพื่อกระทำการค้าประเวณีด้วย. สถานที่ น. ที่ตั้ง, แหล่ง, เช่น สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ตากอากาศ สถานที่พักผ่อนหย่อนใจ. สถานทูต น. ที่ทำการของทูต. สถานธนานุเคราะห์ น. โรงรับจำนำของกรมประชาสงเคราะห์. สถานธนานุบาล น. โรงรับจำนำของกรุงเทพมหานคร, โรงรับจำนำของเทศบาล.สถานบริการ {กฎ} น. สถานที่ที่ตั้งขึ้นเพื่อให้บริการโดยหวังประโยชน์ในการค้า เช่น {๑} สถานเต้นรำ รำวง หรือรองเง็ง เป็นปกติธุระประเภทที่มีและประเภทที่ไม่มีคู่บริการ {๒} สถานที่ที่มีอาหาร สุรา น้ำชา หรือเครื่องดื่มอย่างอื่นจำหน่ายและบริการ โดยมีผู้บำเรอสำหรับปรนนิบัติลูกค้า หรือมีบริการเกี่ยวกับดนตรีหรือบริการอื่นตามที่กฎหมายกำหนด {๓} สถานอาบน้ำ นวด หรืออบตัว ซึ่งมีผู้บริการให้แก่ลูกค้า เว้นแต่การให้บริการการนวดบางประเภท. สถานประกอบการ {กฎ} น.สถานที่ซึ่งผู้ประกอบการใช้ประกอบกิจการเป็นประจำและหมายความรวมถึงสถานที่ซึ่งใช้เป็นที่ผลิตหรือเก็บสินค้าเป็นประจำด้วย. สถานพินิจ{กฎ} น. เป็นคำย่อ ใช้เรียก สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนซึ่งเป็นหน่วยงานในกระทรวงยุติธรรม ทำหน้าที่เกี่ยวกับการคุ้มครองเด็กและเยาวชน เช่น สืบเสาะเรื่องราวบุคคลและสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับเด็กหรือเยาวชนซึ่งต้องหาว่ากระทำความผิด ควบคุมและฝึกอบรมเด็กและเยาวชน.