ความหมาย

• 
  

  [สะถิด] ก. อยู่, ยืนอยู่, ตั้งอยู่, {ใช้เป็นคำยกย่องแก่สิ่งหรือบุคคลที่อยู่ในฐานะสูง} เช่น พระเจ้าสถิตบนสวรรค์ พระมหากษัตริย์สถิตบนพระที่นั่ง สมเด็จพระสังฆราชสถิต ณ วัดบวรนิเวศวิหาร. {ส. สถฺ ติ : ป. ฐติ }.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สถิตยศาสตร์ - [สะถิดตะยะ-] น. วิชากลศาสตร์แขนงหนึ่ง ซึ่งว่าด้วยแรงที่กระทำต่อเทหวัตถุซึ่งเป็นของแข็ง โดยที่เทหวัตถุนั้น ๆ หยุดนิ่งอยู่กับที่. {อ. statics}.

• สถิติ - [สะ-] น. หลักฐานที่รวบรวมเอาไว้เป็นตัวเลขสำหรับเปรียบเทียบหรือใช้อ้างอิง เช่น สถิติในการส่งสินค้าออกปีนี้สูงกว่าปีที่แล้ว. {ส. สฺถิติ: ป. ฐิติ}. สถิติศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยสถิติ. {อ. statistics}.

• สถิร- - [สะถิระ-] ว. มั่นคง, แข็ง, แข็งแรง. {ส. สฺถิร: ป. ถิร}.

• สถีรวาท - [สะถีระวาด] {แบบ} น. ชื่อนิกายหนึ่งของฝ่ายเถรวาท เรียกว่า นิกายสถีรวาท, สถวีระ ก็เรียก.

• สถุล - [สะถุน] ว. หยาบ, ตํ่าช้า, เลวทราม, {ใช้เป็นคำด่า}, เช่น เลวสถุล, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไพร่ เป็น ไพร่สถุล. {ส.สฺถูล ว่า อ้วน, หยาบ: ป. ถูล}.