ความหมาย

• 
  

  [-พัดสอน] {โบ} น. อากรประเภทหนึ่งซึ่งเป็นผลประโยชน์ของแผ่นดิน เก็บจากจำนวนพื้นที่ที่ปลูกไม้ล้มลุกบางประเภทและจำนวนไม้ผลยืนต้นบางประเภท เช่น ขนุน เงาะ กระท้อน มะไฟ เก็บเป็นรายปี. {ส. สํวตฺสร ว่า ปี}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สมพาส - [-พาด] น. การอยู่ร่วม, การร่วมประเวณี. {ป., ส. สํวาส}.

• สมภพ - [-พบ] น. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระราชสมภพ และ พระบรมราชสมภพ. {ป., ส. สมฺภว}.

• สมภาร - [-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. {ป., ส. สมฺภาร}.

• สมมต, สมมติ, สมมติ-, - [สมมด, สมมด, สมมดติ-, สมมุด, สมมุดติ-] ก. รู้สึกนึกเอาว่า เช่น สมมติให้ตุ๊กตาเป็นน้อง. สัน. ต่างว่า, ถือเอาว่า,เช่น สมมุติว่าได้มรดกสิบล้าน จะบริจาคช่วยคนยากจน สมมุติว่าถูกสลากกินแบ่งรางวัลที่ ๑ จะไปเที่ยวรอบโลก. ว. ที่ยอมรับตกลงกันเองโดยปริยาย โดยไม่คำนึงถึงสภาพที่แท้จริง เช่น สมมติเทพ.สมมติฐาน, สมมุติฐาน [สมมดติ-, สมมุดติ-] น. ข้อคิดเห็นหรือถ้อยแถลงที่ใช้เป็นมูลฐานแห่งการหาเหตุผล การทดลอง หรือการวิจัย. {อ. hypothesis}. สมมติเทพ น. เทวดาโดยสมมติ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน.

• สมมาตร - [สมมาด] น. ลักษณะที่รูป ๒ รูปหรือรูปรูปเดียวแต่แยกได้เป็น ๒ ส่วน มีสมบัติว่า ถ้านำรูปแรกไปทับรูปที่ ๒ หรือพับส่วนแรกไปทับส่วนที่ ๒ ในกรณีที่เป็นรูปเดียวกันแล้ว ทั้ง ๒ รูปหรือ ๒ ส่วนนั้นจะทับกันสนิท, ถ้าเป็นรูปทรง ๓ มิติ เมื่อแบ่งครึ่งออกไป ๒ ซีกจะเหมือนกันทุกประการ. {อ. symmetry}.