ความหมาย

• 
  

  [สะหฺมุน] น. หมอทำพิธีเบิกไพรเพื่อป้องกันภัยในป่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สมุนไพร - [สะหฺมุนไพฺร] น. ผลิตผลธรรมชาติ ได้จาก พืช สัตว์ และแร่ธาตุ ที่ใช้เป็นยา หรือผสมกับสารอื่นตามตำรับยา เพื่อบำบัดโรค บำรุงร่างกาย หรือใช้เป็นยาพิษ เช่น กระเทียม นํ้าผึ้ง รากดิน {ไส้เดือน} เขากวางอ่อน กำมะถัน ยางน่อง โล่ติ๊น.

• สมุลแว้ง - [สะหฺมุนละ-] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Temmodaphne thailandica Kosterm. ในวงศ์ Lauraceae เปลือกมีกลิ่นหอมร้อน ใช้ทำยาได้.

• สมุห-, สมุห์ - [สะหฺมุหะ-, สะหฺมุ] น. หมู่, กอง, พวก: หัวหน้าในตำแหน่งหน้าที่ เช่น สมุหพระราชพิธี สมุหราชองครักษ์สมุห์บัญชี: ตำแหน่งพระฐานานุกรมเหนือใบฎีกา เช่น พระสมุห์ พระครูสมุห์. {ป.: ส. สมูห}. สมุหเทศาภิบาล {เลิก} น. ผู้ปกครองมณฑลในระบบเทศาภิบาล เดิมเรียกว่า ข้าหลวงเทศาภิบาลสำเร็จราชการมณฑล. สมุหนาม {ไว} น. คำนามที่บอกลักษณะของคน สัตว์ และสิ่งของที่รวมกันอยู่เป็นหมวดเป็นหมู่ เป็นพวก เช่น กอง หมู่ คณะ ฝูง พวก. สมุหนายก {โบ} น. ตำแหน่งข้าราชการชั้นอัครมหาเสนาบดีฝ่ายพลเรือน ดูแลรับผิดชอบและเป็นประธานที่ประชุมเสนาบดีของฝ่ายพลเรือน รวมทั้งการปกครองและการยุติธรรมในหัวเมืองฝ่ายเหนือ. สมุหพระกลาโหม {โบ} น. ตำแหน่งข้าราชการชั้นอัครมหาสนาบดีฝ่ายทหาร ดูแลรับผิดชอบและเป็นประธานที่ประชุมเสนาบดีของฝ่ายทหาร รวมทั้งการปกครองและการยุติธรรมในหัวเมืองปักษ์ใต้.

• สยด - [สะหฺยด] ก. ใจหายวาบขึ้นทันที เพราะความหวาดกลัวต่อสิ่งที่ได้เห็น. สยดสยอง [-สะหฺยอง] ว. รู้สึกหวาดเสียวมีอาการขนลุกขนพองตามมาด้วย เช่น เห็นเขาใช้ดาบแทงกันจนไส้ทะลักรู้สึกสยดสยอง.สยดแสยง [-สะแหฺยง] ก. สยดโดยมีอาการขยะแขยงทั้งเกลียดทั้งกลัวตามมาด้วย.

• สยนะ - [สะยะ-] น. ที่นอน: การนอน. {ป.}.