ความหมาย

• 
  

  น. เรียกผ้าบาง โปร่ง ที่ใช้ปิดแผลหรือพันแผล ว่าผ้าก๊อซ. {อ. gauze}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กอด - ก. โอบไว้ในวงแขน, โดยปริยายหมายถึงอาการที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น. กอดเก้าอี้ {สำ} ก. ยึดตำแหน่ง, ไม่ยอมละตำแหน่ง, เช่น ไม่ว่างานของเขาจะล้มเหลวและก่อให้เกิดความเสียหายเพียงใด เขาก็กอดเก้าอี้แน่น ไม่ยอมลาออก. กอดเข่า, กอดเข่าเจ่าจุก {สำ} ก. อยู่ในที่จำกัดอย่างหงอยเหงา เช่น ฝนตกทั้งวันไปไหนไม่ได้ ต้องนั่งกอดเข่าเจ่าจุกอยู่แต่ในบ้าน. กอดแข้งกอดขา ก. ประจบประแจง. กอดคอกันตาย ก. ไม่ทอดทิ้งกัน. กอดอก ก. เอาแขนประสานกันไว้ที่อก.

• ก่อน - ว. ใช้บอกลำดับเวลา หมายความว่าเดิม เช่น แต่ก่อน ที่ผ่านมา วันก่อน เดือนก่อน, ลำดับแรก เช่น ก่อนอื่น หยุดก่อน รอก่อน. บ. ใช้นำหน้าคำนามบอกเวลาหรือสถานที่ หมายความว่า ยังไม่ถึงเวลานั้นหรือสถานที่นั้น เช่น คุณต้องมาก่อนเที่ยง บ้านเขาอยู่ก่อนบ้านผม. สัน. ใช้นำหน้าประโยคเพื่อบอกเวลา หมายความว่า ยังไม่ถึงเวลานั้น เช่น คุณต้องเอารถไปคืนก่อนเขาตื่น.

• ก้อน - น. คำบอกลักษณะของเล็ก ๆ ที่เกาะหรือติดรวมกันแน่น ไม่กำหนดรูปแน่นอน โดยมากมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น ข้าวเกาะกันเป็นก้อน, เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ก้อนข้าว: สิ่งที่แยกหรือแตกออกจากสิ่งใหญ่ ไม่กำหนดรูปแน่นอน โดยมากมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น ก้อนอิฐ ก้อนหิน ก้อนดิน: ลักษณนามเรียกของเช่นนั้น เช่น ข้าว ๓ ก้อน หิน ๒ ก้อน: โดยปริยายหมายถึงจำนวนรวม เช่น ได้เป็นเงินก้อน. ก้อนขี้หมา น. ปุ่มเหนือปลายปากบนของจระเข้, ขี้หมา หรือ หัวขี้หมา ก็เรียก. ก้อนเส้า น. ก้อนอิฐหรือก้อนหินเป็นต้น อย่างน้อย ๓ก้อน ที่เอามาตั้งต่างเตา: ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ภรณี มี ๓ ดวง.

• กอบ - ก. เอามือ ๒ ข้างรวบสิ่งของเข้ามาจนสันมือชิดกันแล้วยกขึ้น. น. เรียกของที่กอบขึ้นครั้งหนึ่ง ๆ ว่า กอบหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกปริมาณของของที่กอบขึ้นมาเช่นนั้น เช่น ทรายกอบหนึ่ง ข้าวสาร ๒ กอบ: ชื่อมาตราตวง ๔ กอบ เป็น ๑ ทะนาน. กอบโกย ก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก. กอบด้วย ก. มี, มีมาก, เช่น นาย ก เป็นผู้มีอำนาจและกอบด้วยเมตตา, ประกอบด้วย ก็ว่า.

• กอบนาง - น. ชื่อไม้เถาชนิด Chilocarpus costatus Miq. ในวงศ์ Apocynaceae พบทางปักษ์ใต้ มียางขาว, ย่านกอบนาง ก็เรียก.