สว- แปลว่าอะไร ดูความหมาย หมายถึงอะไร

สว-

ความหมาย

[สะวะ-] น. ของตนเอง. {ส.: ป. สก}. สวกรรม น. งานส่วนตัว. {ส. สฺวกรฺมนฺ}. สวการย์ น. หน้าที่หรือธุระของตนเอง. {ส. สฺ การฺย}. สวภาพ น. สภาพ, ความเป็นอยู่ของตนเอง. {ส. สฺวภาว}. สวราชย์ น. ความเป็นเอกราช: การปกครองด้วยตนเอง. {ส. สฺวราชฺย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

สว่ น - น. สิ่งที่แบ่งจากสิง่ รวม เช่น เงินสว่ นนี้จะเอาไว้ทำบุญ:การเข้าร่วม เช่น เรื่องนี้ขอมีส่วนด้วย: แผนกย่อย, ฝ่าย,เช่น งานกองนี้แบ่งออกเป็นหลายส่วน, ตอน, ท่อน, เช่นเรื่องนี้แบ่งออกเป็น ๕ ส่วน: ขนาดที่พอเหมาะพอดี เช่นได้ส่วน สมส่วน ผิดส่วน: ด้าน เช่น ส่วนกว้าง ส่วนยาวส่วนหนา: จำนวนที่อยู่ข้างล่างของเศษในเลขเศษส่วน.สัน. ฝ่าย, ข้าง, เช่น พอสอบเสร็จเพื่อน ๆ ก็ไปเที่ยวภูเก็ตส่วนฉันไปเชียงใหม่. ส่วนกลาง น.ส่วนเมืองหลวง,ศูนย์กลาง. ส่วนเกิน น. ส่วนที่นอกเหนือไปจากที่กำหนด เช่น ได้รับบัตรเชิญไปงาน ๒ คน แต่ไป ๓ คนคนที่ ๓ เป็นส่วนเกิน. ส่วนควบ {กฎ} น. ส่วนของทรัพย์ซึ่งโดยสภาพแห่งทรัพย์หรือโดยจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นเป็นสาระสำคัญในความเป็นอยู่ของทรัพย์นั้นและไม่อาจแยกจากกันได้นอกจากจะทำลาย ทำให้บุบสลาย หรือทำให้ทรัพย์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปทรงหรือสภาพไป. ส่วนได้ส่วนเสีย น. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น,เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย.ส่วนตัว ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล, เช่น เรื่องส่วนตัวของใช้ส่วนตัว. ส่วนท้องถิ่นน. เขตเทศบาล. ส่วนบุญ น. ส่วนที่เป็นบุญกุศล เช่น แผ่ส่วนบุญ เปรตขอส่วนบุญ.ส่วนแบ่ง น. ส่วนย่อยที่แยกออกจากส่วนใหญ่ เช่นเขาได้ส่วนแบ่งมรดก ๓ ใน ๑๐ ส่วน. ส่วนประกอบ น. สิ่งต่าง ๆ ที่ใช้ประกอบเป็นสิ่งใหญ่, ส่วนของสิ่งต่าง ๆที่เป็นเครื่องประกอบทำให้เกิดเป็นรูปขึ้นใหม่โดยเฉพาะ,องค์ประกอบ ก็เรียก. ส่วนผสม น. สิ่งต่าง ๆ ที่ผสมกันให้เกิดเป็นสิ่งรวม เช่น ส่วนผสมของอาหาร ส่วนผสมของยา ส่วนผสมของปูนซีเมนต์. ส่วนพระองค์ {ราชา}ว. ส่วนตัว {ใช้แก่เจ้านาย} เช่น หนังสือส่วนพระองค์.ส่วนภูมิภาค น. ส่วนหัวเมือง. ส่วนรวม น. หมู่คณะเช่น เห็นแก่ส่วนรวม ทำเพื่อส่วนรวม, ส่วนที่ใช้ร่วมกันเช่น ห้องน้ำำส่วนรวม ของใช้ส่วนรวม. ส่วนร่วม น.ส่วนได้ส่วนเสียในกิจกรรมร่วมกับผู้อื่น เช่น มีส่วนร่วมในการบำเพ็ญกุศล มีส่วนร่วมในการทุจริต มีส่วนร่วมในการลงทุนบริษัท. ส่วนราชการ {กฎ} น. หน่วยงานของรัฐที่มีกฎหมายจัดตั้งขึ้นและกำหนดให้เป็นส่วนราชการเพื่อประโยชน์ในการบริหารราชการส่วนกลางราชการส่วนภูมิภาค และราชการส่วนท้องถิ่น. ส่วนลด น. ส่วนที่หักจากจำนวนเงินที่เก็บมาได้ หรือจากจำนวนที่ซื้อหรือที่ใช้ตามส่วนที่กำหนดไว้. ส่วนสัด น. ขนาดที่พอเหมาะพอดีตามเกณฑ์ที่กำหนดหรือที่นิยม เช่นผู้หญิงคนนี้มีรูปร่างได้สัดส่วน : {ศลิ ปะ} ส่วนที่กำหนดขึ้นให้มีความสัมพันธ์กันเพื่อให้เกิดความพอดี. ส่วนหน้า น. เรียกเขตที่มีการรบ ว่า พื้นที่ส่วนหน้า, เรียกส่วนราชการที่แยกออกไปเพื่ออำนวยความสะดวกในการควบคุมบังคับบัญชาในการปฏิบัติหน้าที่หรือปฏิบัติงานพิเศษ เช่น เรียกกองบัญชาการทหารสูงสุด ว่า กองบัญชาการทหารสูงสุดส่วนหน้า. ส่วนหลัง น. เรียกเขตของกองทหารที่มีหน้าที่เกี่ยวกับการส่งกำลังบำรุงว่า พื้นที่ส่วนหลัง. ส่วนองค์ {ราชา} ว. ส่วนตัว{ใช้แก่หม่อมเจ้า} เช่น ของใช้ส่วนองค์.

สวก ๑ - ว. มีเนื้อไม่แน่นและไม่ซุย {ใช้แก่ลักษณะหัวเผือกหัวมันและผลไม้บางชนิด}.

สวก ๒ - [สะหฺวก] น. สวิงขนาดเล็กชนิดหนึ่งสำหรับตักปลา.

ส้วง - น. ช่อง, โพรง, {โดยมากมักใช้แก่ทวารหนัก}.

สวด - ก. ว่าเป็นทำนองอย่างพระสวดมนต์ เช่น สวดสังคหะสวดพระอภิธรรม: {ปาก} นินทาว่าร้าย, ดุด่า, ว่ากล่าว, เช่น ถูกแม่สวด.