[สะหฺวา-] น. เจ้า, ผู้เป็นใหญ่, นาย: ผัว, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสวามี: เจ้าของ. {ส. สฺวามี, สฺวามินฺ: ป. สามิ}.สวามินี น. หญิงผู้เป็นใหญ่เป็นเจ้าของ. {ส. สฺวามินี}. สวามิภักดิ์ ก. ยอมตนหรือมอบตนอยู่ใต้อำนาจ เช่น ข้าศึกเข้ามาสวามิภักดิ์, สามิภักดิ์ ก็ว่า. {ส. สฺวามินฺ + ภกฺติ ว่า ความซื่อตรงต่อเจ้า}.