ความหมาย

• 
  

  [-แหฺน่] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Mentha cordifolia Opiz ex Fresen. ในวงศ์ Labiatae ใบมีกลิ่นฉุน กินได้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สะระตะ - {แบบ} ก. เก็งหรือคาดหมายเอาโดยยึดเค้าเดิมเป็นหลัก เช่น ข้าพระพุทธธเจ้าคิดสะระตะอยู่ว่าจะแก้ไขอย่างไรดี {หนังสือเจ้าพระยาพระเสด็จฯ กราบบังคมทูล ร. ๕}, สรตะ ก็ว่า.

• สะละปะตุ่น - {โบ} น. ไหมชนิดหนึ่ง.

• สะลาง - ดู กระดูกค่าง.

• สะลาบ - น. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.

• สะลึมสะลือ - ว. ครึ่งหลับครึ่งตื่นหรืองัวเงียเพราะเมาหรือง่วง เช่น พอเมาได้ที่ก็นั่งสะลึมสะลือ เมื่อคืนนอนดึกตื่นขึ้นมาเลยสะลึมสะลือ.