ความหมาย

• 
  

  [สังกะมะ-] {กฎ: เลิก} น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยปรกติอาจใช้ของอื่นอันเป็นประเภทและชนิดเดียวกันมีปริมาณเท่ากันแทนได้, ตรงข้ามกับ อสังกมทรัพย์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สังกร - [-กอน] น. ความปะปน, ความคาบเกี่ยว. {ป.: ส. สํกร}.

• สังกรณี - [-กะระนี, -กอระนี] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Barleria strigosa Willd. ในวงศ์ Acanthaceae ดอกสีม่วงอมฟ้า รากใช้ทำยาได้.

• สังกรประโยค - [สังกะระปฺระโหฺยก, สังกอระปฺระโหฺยก] น. ประโยคใหญ่ที่มีประโยคเล็กตั้งแต่ ๒ ประโยคขึ้นไปมารวมกัน โดยมีประโยคหลักที่มีใจความสำคัญเพียงประโยคเดียว ส่วนประโยคเล็กทำหน้าที่แต่งหรือประกอบประโยคหลัก.

• สังกะแวง - ดู สังกะวาด.

• สังกะตัง - ว. ลักษณะที่ติดแน่นเป็นปมเหนียวที่ผมหรือขนสัตว์สางไม่ออก เช่น ผมเป็นสังกะตัง.