[-คายะ-, -คายยะ-] น. การซักซ้อม, การสวดพร้อมกันและเป็นแบบเดียวกัน, การประชุมชำระพระไตรปิฎกให้เป็นแบบเดียวกัน. {ปาก} ก. สะสาง เช่น เรื่องนี้ต้องสังคายนากันเสียที. {ป. สงฺคายน}.