กลับ
คำว่า
สัน ๒
ความหมาย
{ถิ่น–พายัพ} น. ปีวอก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สันเดก
- {โบ} น. สันติกะ, สำนัก. {ป. สนฺติก}.
สันเทส
- [-เทด] น. สนเทศ. {ป.}.
สันเทหะ
- น. สนเท่ห์. {ป., ส.}.
สันโดษ
- [-โดด] น. ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่ เช่น เขาถือสันโดษ. {ปาก} ก. มักน้อย เช่น เขาเป็นคนสันโดษ. {ส. สํโตษ: ป. สนฺโตส}.
สันดาน ๑
- น. อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด เช่น มีสันดานดีมีสันดานเลว, {ปาก} มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี เช่น สันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย. {ป., ส. สนฺตาน ว่า สืบต่อ}.