ความหมาย

• 
  

  [สับปะทน] น. {โบ} ร่มทำด้วยผ้ามีระบายรอบคันยาว เป็นเครื่องแสดงยศขุนนางโบราณชั้นสูงกว่าพระยา: ร่มขนาดใหญ่ทำด้วยผ้าหรือแพรสีต่าง ๆ มีระบายรอบ มีด้ามยาว ใช้กั้นนาค ผ้าไตร หรือพระพุทธรูป เป็นต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สัปปะ - [สับ-] น. งู. {ป.: ส. สรฺป}.

• สัปปิ - [สับ-] น. เนยใส. {ป.: ส. สรฺปิสฺ}.

• สัปปุริส-, สัปปุรุษ - [สับปุริสะ-, สับปุหฺรุด] น. คนที่เป็นสัมมาทิฐิ, คฤหัสถ์ผู้มีศรัทธาในพระศาสนา, คนที่มีความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม. {ป. สปปฺริส : ส. สตปฺรุษ }.

• สัประยุทธ์ - [สับปฺระยุด] ก. รบพุ่งชิงชัยกัน.

• สัปหงก - [สับปะหฺงก] ว. อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.