ความหมาย

• 
  

  [สับพะยอก] ก. หยอกเย้า เช่น ผู้ใหญ่สัพยอกเด็กว่าเป็นแม่สายบัวแต่งตัวเก้อ. ว. ที่พูดหยอกเย้า เช่น อย่าโกรธเลย เขาพูดจาสัพยอกเท่านั้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น สัพยอกหยอกเย้า เช่น พูดจาสัพยอกหยอกเย้า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สัมเภทะ - น. การปะปน, การรวมกัน: การแยก, การแตกออก, การแบ่ง. {ป., ส.}.

• สัมโพธิ - [-โพทิ] น. สมโพธิ. {ป., ส.}.

• สัมโภคกาย - [สำโพกคะ-] น. พระกายของพระพุทธเจ้าอันเป็นทิพยภาวะ มีรัศมีรุ่งเรืองแผ่ซ่านทั่วไป และจะปรากฏแก่พระโพธิสัตว์ มหาสัตว์ แม้จนบัดนี้. {ส.}.

• สัมโมท - [-โมด] ก. ยินดี, ร่าเริง, พอใจ, สมโมท ก็ว่า. {ป., ส. สมฺโมท}.

• สัมโมทนียกถา - [สำโมทะนียะกะถา] น. ถ้อยคำที่แสดงความชื่นชมยินดี เป็นที่ชุ่มชื่นใจแก่ผู้ฟังหรือผู้อ่าน. {ป., ส.}.