ความหมาย

• 
  

  [สำมับปะทาน] น. ความเพียรที่ตั้งไว้ชอบ. {ป. สมฺมปฺปธาน: ส. สมฺยกฺปฺรธาน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สัมมา - ว. ชอบ, ดี, {มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส} เช่น สัมมาทิฐิ สัมมาชีพ. {ป.: ส. สมฺยกฺ}. สัมมากัมมันตะ น. “การงานชอบ” คือ ประพฤติกายสุจริต. {ป.}. สัมมาคารวะ น. ความเคารพนบนอบ เช่น พูดกับผู้ใหญ่ต้องมีสัมมาคารวะ. สัมมาจริยา น. การประพฤติชอบ. {ป.}. สัมมาชีพ น. อาชีพที่สุจริต, อาชีพที่ชอบธรรม, เช่น การทำไร่ทำนานับว่าเป็นสัมมาชีพอย่างหนึ่ง. {ป. สัมมา + อาชีว}. สัมมาทิฐิ น. ความเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม เช่น เห็นว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว. {ป. สมฺมาทิฏฺฐิ}. สัมมาวาจา น. “การเจรจาชอบ” คือ ประพฤติวจีสุจริต. {ป.}. สัมมาวายามะ น. ความพยายามชอบ. {ป.}. สัมมาสติ น. ความระลึกชอบ. {ป.}.สัมมาสมาธิ น. สมาธิชอบ, ความตั้งใจชอบ. {ป.}. สัมมาสังกัปปะ น. ความดำริในทางที่ชอบ. {ป.}. สัมมาอาชีวะ น. การเลี้ยงชีวิตในทางที่ชอบ. {ป.}.

• สัมฤทธิ-, สัมฤทธิ์ - [สำริดทิ-, สำริด] น. ความสำเร็จ ในคำว่า สัมฤทธิผล: โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก, ทองสัมฤทธิ์ หรือ ทองบรอนซ์ ก็เรียก, โบราณเขียนว่า สำริด. {ส. สมฺฤทฺธิ: ป. สมิทฺธิ}. สัมฤทธิศก [สำริดทิสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๐ เช่น ปีมะโรงสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๓๕๐, ปีสำเร็จ {ครบรอบ คือ ปีที่ ๑๐ ของรอบ ๑๐ ปีของจุลศักราช} ซึ่งตั้งต้นด้วยเอกศก โทศก เป็นลำดับไปจนนพศก แล้วสัมฤทธิศก เป็นครบรอบแล้วตั้งต้นใหม่.

• สัยน์ - [ไส] น. สยนะ. {ป.: ส. ศยน}.

• สัลเลข- - [สันเลขะ-] น. การขัดเกลากิเลส. {ป.: ส. สํเลข}.

• สัลลาป- - [สันลาปะ-] น. การพูดจากัน. {ป.: ส. สํลาป}.