ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–พายัพ} น. กาแล, ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, บางถิ่นเรียก แกแล.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะแล ๒ - ดู แกแล ๒.

• กะแล ๓ - ดู กะลิง.

• กะแหยก - [-แหฺยก] ดู แสยก ๒.

• กะแหะ - ก. แหะ ๆ.

• กะแอ ๑ - น. เครื่องบังแดดมีคันปักดิน หมุนได้ตามต้องการ, โบราณเขียนเป็น กแอ เช่น นา ๑๖๐๐ กินเมืองเจียดเบื้ออหักรองตลุ่มกั้งกแอทาชาต แลฝ่ายทางบกถึงศาลาฝาแฝดแลปตูท่าหญ้าลดช้าง ลดม้ายั่วยานคานหามร่มทงยูกันชิงกแอ {สามดวง}.