ความหมาย

• 
  

  น. ปรากฏการณ์บนท้องฟ้าในเวลาเช้ามืด เริ่มแต่มีความมืดน้อยลง ๆ ตามลำดับ จนกว่าจะสว่างแจ้งเป็นที่สุด เรียกว่า ท้องฟ้าสาง. ก. ทำให้แจ้งให้กระจ่างเช่น สางคดี, ทำให้หายยุ่ง เช่น สางผม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สาง ๕ - น. หวี, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสาง.

• สางคลื่น - น. คลื่นที่ยอดไม่แตก, คลื่นใต้นํ้า.

• สางห่า - {ถิ่น–อีสาน} น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานชนิด Takydromus sexlineatus {Daudin} ในวงศ์ Lacertidae ลักษณะทั่วไปคล้ายกิ้งก่า ตัวเล็กลำตัวสีน้ำตาลอ่อนไม่มีลาย ความยาวตั้งแต่หัวจดปลายหางประมาณ ๕๐ เซนติเมตร หางยาวมากประมาณ ๕ เท่าของความยาวลำตัว กินแมลง พบทุกภาคของประเทศไทย ที่เรียกสางห่าเพราะเข้าใจผิดว่ามีพิษร้ายแรงแต่ความจริงเป็นสัตว์ไม่มีพิษ, จิ้งเหลนหางยาว หรือ งูคา ก็เรียก.

• สาชล - {กลอน} น. สายชล, สายน้ำ, เช่น โอ้เรือพ้นวนมาในสาชล ใจยังวนหวังสวาทไม่คลาดคลา {นิ. ภูเขาทอง}.

• สาฎก - [สาดก] น. ผ้า. {ป. สาฏก: ส. ศาฏก}.